Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο sports3.gr και τον Κωνσταντίνο Κατσαρέα, ο Γιάννης Καρράς μίλησε επί παντός επιστητού. Μόλις λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές της Κωπηλατική Ομοσπονδίας, ο επί 16 έτη πρόεδρος της κάνει λόγο για τις πιο αξιοσημείωτες αποφάσεις της θητείας του. Αναφέρεται στο νέο νόμο που του αφαιρεί τη δυνατότητα επανεκλογής και πλέκει το εγκώμιο του επικεφαλής προπονητή της “γαλανόλευκης” Τζάνι Ποστιλιόνε. Μάλιστα, τοποθετείται σχετικά με τις καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας και εκφράζει την άποψη του σχετικά με τον διάδοχο του στο τιμόνι της ΕΚΟΦΝΣ.
Τα όσα είπε ο κ. Καρράς:
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κωπηλασίας σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη.
Λίγες ώρες πριν από τις εκλογές στην ΕΚΟΦΝΣ και με τον κωπηλατικό κόσμο ανήσυχο μετά τις καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας ο Γιάννης Καρράς, στο «πηδάλιο» της ελληνικής κωπηλασίας για τέσσερις τετραετίες, τοποθετείται εφ’ όλης της ύλης. Ξεχωρίζει τις αποφάσεις που χαρακτηρίζουν την θητεία του και δεν διστάζει να σχολιάσει το νέο νόμο που του στερεί την δυνατότητα επανεκλογής. Εξαίρει την προσφορά του Τζάνι Ποστιλιόνε και σχολιάζει την περιβόητη κοινοβιακή προετοιμασία που εισήγαγε ο Ναπολιτάνος. Παίρνει θέση για τις καταγγελίες και μιλά για τον διάδοχό του στον προεδρικό θώκο.
Πώς αξιολογείτε τον νόμο Αυγενάκη; Πώς κρίνετε τις αλλαγές που εισάγει στη λειτουργία των ομοσπονδιών;
«Είχα αποφασίσει να αποχωρήσω πριν την ψήφιση του νέου νόμου, ο οποίος ουσιαστικά μου το επιβάλλει. Συνεπώς, η θέσπιση του ορίου ηλικίας και του περιορισμού των θητειών οριστικοποίησαν μια ειλημμένη απόφαση. Υπηρετώ επί 55 συναπτά έτη την κωπηλασία από άμισθες θέσεις. Ξεκίνησα το 1964 ως πηδαλιούχος στο ΝΟ Παλαιού Φαλήρου, συνέχισα ως διαιτητής και πρόεδρος της επιτροπής διαιτησίας, παράλληλα ανέλαβα και διοικητικό ρόλο ως τακτικό μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας, εξελέγην γενικός γραμματέας το 1996 κι από το 2004 μέχρι σήμερα διατελώ πρόεδρος. Μετά από 16 χρόνια στη θέση του προέδρου, στο μυαλό μου ήταν ώριμη η σκέψη της απόσυρσης και της προετοιμασίας της επόμενης μέρας. Σχετικά με το νόμο, πιστεύω ότι η καταγραφή των σωματείων στο ηλεκτρονικό μητρώο είναι στη σωστή κατεύθυνση, αν και, κατά την προεκλογική περίοδο, δυσκολεύει την ομαλή διαδοχή των διοικήσεων. Εκτιμώ, ακόμα, πως η αναδρομικότητα συνιστά μια βεβιασμένη επιλογή. Δυστυχώς, το διοικητικό δυναμικό δεν έχει ανανεωθεί επαρκώς. Δύσκολα βρίσκουμε ανθρώπους να μπορούν να διαθέσουν χρόνο, προσφέροντας αμισθί. Συχνά, βλέπουμε γονείς αθλητών να εμπλέκονται στις διοικήσεις των ομίλων, ωστόσο, ως επί το πλείστον, η ενασχόλησή τους διαρκεί όσο τα παιδιά τους παραμένουν στο άθλημα. Οι περισσότεροι όμιλοι μετά βίας συμπληρώνουν τα συμβούλια! Ο υφυπουργός επιδιώκει να βρεθούν και περισσότερες γυναίκες σε διοικητικές θέσεις, πολύ δε περισσότερο στην κωπηλασία, η διοίκηση της οποίας ανέκαθεν ανδροκρατείτο. Βρίσκω, τέλος, ιδιαίτερα θετική την εκπροσώπηση των εν ενεργεία αθλητών από συνάδελφό τους στο διοικητικό συμβούλιο της ομοσπονδίας, όπως συμβαίνει στην ΕΟΕ. Πιστεύω ότι οι αθλητές θα εξοικειωθούν με τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και θα αποκτήσουν πολύτιμη διοικητική πείρα»
.
Ποια στοιχεία χαρακτηρίζουν τη θητεία σας;
«Με την ανάληψη των καθηκόντων μου, μετά τους Ολυμπιακούς του 2004, υπήρξε μια πραγματική τομή στη λειτουργία της εθνικής ομάδας. Ήρθε ξένος προπονητής σε μόνιμη βάση. Μέχρι τότε είχαμε προβλήματα στο σχηματισμό της εθνικής ομάδας, με παρεμβάσεις από τα σωματεία, καθώς αμφισβητούνταν η εγκυρότητα και η αξιοπιστία των επιλογών του εκάστοτε εθνικού προπονητή, του οποίου η αναπόφευκτη σχέση με κάποιο σωματείο δημιουργούσε μια αίσθηση μεροληψίας.
Το 2004 είχε γίνει, βέβαια, η απόπειρα με τον Ιρλανδό Τζον Χόλαντ, αλλά μετά τους Αγώνες έπρεπε να επιστρέψει στην πανεπιστημιακή του έδρα στη χώρα του. Μόλις ήρθε, λοιπόν, ο Τζάνι Ποστιλιόνε, που ήταν ο κορυφαίος στον κόσμο εκείνη την περίοδο σύμφωνα με ψηφοφορία της παγκόσμιας ομοσπονδίας, άλλαξε άρδην η προσέγγιση και ο τρόπος δουλειάς.
Σε όλα τα συμβούλια στη διάρκεια των θητειών μου αναπτύχθηκε μια πολύ καλή συνεργασία. Σε όλες τις συνεδριάσεις, κατατίθενται προτάσεις, γίνεται γόνιμος διάλογος και σχεδόν πάντα ομόφωνα καταλήγουμε σε μια απόφαση. Αντιλαμβάνεστε, επομένως, γιατί επί της προεδρίας μου η εθνική ομάδα κατέγραψε τόσο σημαντικές διακρίσεις.
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2005, στο Γκιφού της Ιαπωνίας, η ελληνική κωπηλασία κατέκτησε το πρώτο της χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα με τον Βασίλη Πολύμερο στο ελαφρύ σκιφ κι από τότε πετύχαμε μεγάλες ολυμπιακές νίκες».
Δεν είναι λίγοι οι αθλητές που διαμαρτύρονται για τα ατελείωτα κοινόβια του εγκλεισμού, τα οποία δεν τους επιτρέπουν να σπουδάζουν, ενώ πλήττουν και την κοινωνικότητά τους. Ποια είναι η δική σας θέση;
«Κάθε στόχος έχει και το τίμημά του… Ένας αθλητής που στοχεύει σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα, πόσω μάλλον στους Ολυμπιακούς Αγώνες, καλείται να κάνει εντατική και συστηματοποιημένη κοινοβιακή προετοιμασία, η οποία ξεπερνάει τις 300 ημέρες το χρόνο. Η Νέα Ζηλανδία, μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις, κλείνεται για τέσσερα χρόνια στο κοινόβιο, δεν υπάρχουν Χριστούγεννα, γιορτές και σχόλες. Δουλεύουν απερίσπαστοι σε κατάσταση εγκλεισμού…
Στην επιλογή των τόσο εντατικών κοινοβίων συντείνει επίσης και η ανάγκη σωστής και εποπτευόμενης διατροφής των αθλητών, την οποία το περιβάλλον της οικογένειας και του σωματείου είναι δύσκολο να εξασφαλίσει. Εφ’ όσον συνεχίζουμε να θέλουμε παγκόσμιες και ολυμπιακές νίκες, τα μεγάλα και επίπονα κοινόβια είναι η καλύτερη επιλογή.
Σίγουρα ένας αθλητής δεν μπορεί να εγκαταλείπει τις σπουδές του. Αυτό που προτείνουμε, είναι η καθιέρωση ορισμένων διαδικτυακών μαθημάτων, ώστε να μην χάνουν οι κωπηλάτες την επαφή με το αντικείμενο των σπουδών τους. Τις ημέρες που επιστρέφουν στις πόλεις τους, μπορούν να παρακολουθούν πιο συστηματικά τα μαθήματα.
Tα κοινόβια εντατικοποιούνται όσο πλησιάζουμε στην ολυμπιακή χρονιά. Ως εκ τούτου, τα πρώτα δύο χρόνια του ολυμπιακού κύκλου είναι εφικτό να συνδυάσουν προπόνηση σε υψηλό επίπεδο και σπουδές. Δεν είναι λίγοι οι Ολυμπιονίκες που ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους, όπως τα αδέρφια Γκουντούλα, η Αλεξάνδρα Τσιάβου, ο Γιάννης Χρήστου, ο Παναγιώτης Μαγδανής.
Δεν υπήρξε ποτέ κάποια εναλλακτική πρόταση;
«Δεν υπάρχουν δυνατότητες για κάτι διαφορετικό. Όταν ο ένας πρωταθλητής ζει στη Λήμνο κι ο άλλος στη Σαλαμίνα και θέλουν να δημιουργήσουν πλήρωμα, πρέπει να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο… Παλαιότερα, είχε γίνει μια προσπάθεια με δυο αθλητές που προέρχονταν από την ίδια πόλη και προπονούνταν για αρκετό καιρό στο σωματείο τους, αλλά αυτό δεν είναι εύκολο να λειτουργήσει, γιατί η διαρκής εποπτεία και καθοδήγηση του εθνικού προπονητή είναι αναγκαία».
Πώς διαμορφώθηκε στη διάρκεια των θητειών σας η αναπτυξιακή στρατηγική της ομοσπονδίας; Ο Ποστιλιόνε αναφέρεται συχνά στην ανάγκη αναζήτησης ταλέντων. Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε περισσότερα παιδιά με κατάλληλα φυσικά προσόντα στο άθλημα;
«Δημιουργήσαμε μια προπονητική ομάδα επιφορτισμένη με το έργο της ανάπτυξης, επικεφαλής της οποίας είναι η Δήμητρα Γιαννιού από τη Θεσσαλονίκη.
Οι σωματειακοί προπονητές, συνεπικουρούμενοι από το επιτελείο αυτό, πηγαίνουν στα σχολεία και παρουσιάζουν το άθλημα στους μαθητές, αναζητούν παιδιά με φυσικά προσόντα. Σε μια τέτοια προσπάθεια βρέθηκε και η Σοφία Ασουμανάκη. Παρ’ ολ’ αυτά η ομοσπονδία δεν μπορεί να βγαίνει μπροστά από τα σωματεία. Αν εμείς πείθουμε παιδιά να έρθουν στο άθλημα, τα σωματεία θα σκοτώνονταν μεταξύ τους για το ποιος θα τα πάρει.
Η κατάργηση της ελαφριάς κατηγορίας μάς δίνει κίνητρο να δουλέψουμε περισσότερο σε αυτήν την κατεύθυνση. Συν τοις άλλοις, το άθλημα είναι ερασιτεχνικό, έχει δόξα αλλά δεν έχει χρήμα. Αν κάποιος έχει φυσικά προσόντα και θέλει να αφιερώσει χρόνο στον αθλητισμό, θα προτιμήσει το μπάσκετ ή το βόλεϊ, σπορ που μπορεί να του αποφέρουν περισσότερα χρήματα».
Η εθνική ομάδα είναι σε μια φάση συρρίκνωσης με το μέσο όρο ηλικίας των αθλητών να κατεβαίνει διαρκώς. Ποιες ήταν οι πρωτοβουλίες που ανέλαβε η διοίκηση για την διεύρυνση των κινήτρων και για τη διατήρηση των παλαιών προνομίων, έτσι ώστε οι αθλητές να παραμένουν στο άθλημα;
«Για τα κίνητρα και τα προνόμια αποφασίζει η πολιτεία. Το 2008 μετά το σκάνδαλο ντόπινγκ στην άρση βαρών, ο τότε υφυπουργός Γιάννης Ιωαννίδης περιέκοψε όλες τις παροχές. Όταν το 2013 βρέθηκε ξανά στη θέση αυτή, έπειτα από πιέσεις των αθλητών και των διοικήσεων, επανάφερε ορισμένα.
Με τους συνεργάτες μου έχουμε συνομιλήσει με όλους τους διατελέσαντες υφυπουργούς αθλητισμού και προσπαθούμε να ασκήσουμε πιέσεις με στόχο την αύξηση των κινήτρων».
Τα αμερικανικά πανεπιστήμια -ελλείψει ακριβώς των κινήτρων, αλλά και της δυνατότητας να συνδυάζονται οι σπουδές με την προπόνηση- μας «κλέβουν» με υποτροφίες ανερχόμενους κωπηλάτες. Πώς το διαχειρίζεται αυτό η ομοσπονδία;
«Τα αμερικανικά πανεπιστήμια αντλούν κύρος από τις αθλητικές τους επιτυχίες. Γι’ αυτό και προσφέρουν υποτροφίες. Οι αθλητές δεν μπορούν να πουν όχι, γιατί τα χρήματα είναι πολλά. Εντούτοις το επίπεδο προπόνησης και ο ανταγωνισμός του πανεπιστημιακού αθλητισμού, συνήθως δεν επιτρέπει στους αθλητές να συνεχίζουν να διακρίνονται σε διεθνές επίπεδο. Έτσι «χάσαμε» την Σοφία Ασουμανάκη , η οποία τώρα πλησιάζει στο τέλος των σπουδών της κι ελπίζουμε να επανενταχθεί στην εθνική ομάδα.
Κάναμε μια προσπάθεια να δώσουμε μια ευκαιρία στους αθλητές που σπουδάζουν στις ΗΠΑ το καλοκαίρι του 2018,όταν κλήθηκαν αρκετοί στο κοινόβιο της Καστοριάς, τα αποτελέσματα όμως μας απογοήτευσαν, η δαπάνη ήταν μεγάλη και δεν το επιχειρήσαμε ξανά».
Έχει κεφαλαιοποιήσει η ομοσπονδία την πολυετή παρουσία του Ποστιλιόνε στην Ελλάδα μέσα από επιμορφώσεις των σωματειακών προπονητών;
«Οι σωματειακοί προπονητές είναι μάλλον… παντογνώστες. Διοργανώναμε προπονητικά σεμινάρια με εισηγητές από την αφρόκρεμα της παγκόσμιας κωπηλασίας. Πληρώναμε τη διαμονή και τη διατροφή των προπονητών και σκοπίμως αφήναμε την δαπάνη μετακίνησης στους συμμετέχοντες, γιατί αν τους τα καλύψεις όλα, θα έρθουν για βόλτα. Το αποτέλεσμα ήταν να έρχονται οι πιο νέοι προπονητές από κάθε όμιλο και οι έμπειροι να εμφανίζονται σπάνια. Δεν υπήρξε ενδιαφέρον, γιατί τα γνώριζαν όλα.
Κανένας τους -εξ όσων γνωρίζω- δεν αξιοποιεί τη διεθνή βιβλιογραφία. Όσοι προέρχονται από το ΤΕΦΑΑ φαίνεται να επαναπαύονται στα πτυχία τους, η επιστήμη ωστόσο καλπάζει.
Έχουμε απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση στους σωματειακούς προπονητές, να έρθουν στα κοινόβια, να μιλήσουν με τους ομοσπονδιακούς, να δουν στην πράξη πώς λειτουργούν οι συνάδελφοί τους και να μοιράσουν την γνώση στους ομίλους. Ελάχιστοι έχουν εμφανιστεί αυτά τα 15χρόνια. Με το ζόρι δεν γίνεται… Η πρόσκληση παρ’ ολ’ αυτά είναι ανοιχτή».
Συχνά ασκείται έντονη κριτική για τις χώρες που συμβουλεύει ο Ποστιλιόνε. Αυτή η ιδιόμορφη δραστηριότητα του Τζάνι μάς κόστισε τρόπον τινά κι ένα ολυμπιακό μετάλλιο. Τι ακριβώς προβλέπει το συμβόλαιό του με την ΕΚΟΦΝΣ;
Ο Ποστιλιόνε, από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα, εργαζόταν για την παγκόσμια ομοσπονδία στο πλευρό του μεγάλου Θορ Νίλσεν, στο τμήμα της ανάπτυξης. Πλέον, έχει διαδεχθεί τον Νίλσεν. Στο πλαίσιο λοιπόν των αρμοδιοτήτων του, συνεργάζεται με όλες τις ομοσπονδίες του κόσμου επεξεργαζόμενος στρατηγικές για την ανάπτυξη του αθλήματος.
Πάγια θέση της ΕΚΟΦΝΣ είναι η σωστή συντήρηση του Ολυμπιακού Κωπηλατοδρομίου και η φιλοξενία ξένων ομάδων με απώτερο στόχο την αναμόρφωση των εγκαταστάσεων και τη δημιουργία διεθνούς προπονητικού κέντρου. Το όραμα αυτό το μοιραζόμαστε με τον Τζάνι. Θέλουμε τον Σχινιά πυρήνα ανάπτυξης για την παγκόσμια κωπηλασία. Φιλοδοξία του Τζάνι είναι, με στοχευμένες παρεμβάσεις, να καταστεί το κωπηλατοδρόμιο προπονητικό κέντρο προδιαγραφών αντίστοιχων με αυτό που έστησε ο μέντορας του, Νίλσεν, στη Σεβίλλη. Επομένως, αν δεν φέρουμε ξένες ομάδες, έχουμε χάσει το παιχνίδι.
Ο Τζάνι είναι κορυφαίος! Στις διεθνείς διοργανώσεις τον περιτριγυρίζουν αθλητές και προπονητές, αναζητώντας συμβουλές. Είναι το μέλι που μαζεύει τις μέλισσες. Όπως μου λέει κι ο ίδιος χαριτολογώντας, «νομίζουν ότι έχω την χρυσόσκονη και θα δώσω σε όλους από λίγη».
Με τις ομάδες που ήρθαν τώρα στο Σχινιά τι ακριβώς συνέβη; Η διοίκηση κατηγορήθηκε ότι καλύπτει τα έξοδα της προετοιμασίας ξένων ομάδων, οι αθλητές των οποίων θα κοντράρουν του Έλληνες για την ολυμπιακή πρόκριση.
«Για κάθε δαπάνη που προβλέπεται να γίνει και υπερβαίνει τις 60.000 ευρώ -σύμφωνα με τον νόμο- προκηρύσσεται ηλεκτρονικός εθνικός διαγωνισμός. Εν προκειμένω συνεδρίασε το συμβούλιο και εκτιμήθηκε ότι η δαπάνη σίτισης ανέρχεται στις 120.000 ευρώ. Το κόστος αυτό περιλαμβάνει τις εθνικές ομάδες, τα παιδιά που φιλοξενούνται ως εθελοντές στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, αλλά και τις ξένες ομάδες που έρχονται για προετοιμασία στο Σχινιά. Εμείς πληρώνουμε και οι ξένες ομάδες μάς αποζημιώνουν.
Όταν εισπράξουμε τα χρήματα από τις ομάδες, τα καταβάλουμε στον ανάδοχο και μένει κι ένα κέρδος στην ομοσπονδία, το οποίο δηλώνεται, φορολογείται και φυσικά επανεπενδύεται στο άθλημα. Αν μελετήσετε τον προϋπολογισμό μας, θα βρείτε τα έσοδα από τις ξένες ομάδες.
Πολλές φορές χρειάζονται σκάφη ή καταμαράν για την προπόνησή τους. Για όλες αυτές τις δαπάνες υπάρχουν τιμολόγια πληρωμής, όχι μόνο από τους Σέρβους και τους Ρώσους που ήρθαν τώρα. Για να σας δώσω την τάξη μεγέθους, τώρα που ολοκληρώθηκε το κοινόβιο των Σέρβων και των Ρώσων, πρόκειται να εισπράξουμε περί τις 60.000 ευρώ».
Η μετατροπή του Σχινιά σε διεθνές προπονητικό κέντρο, όπως είπατε, προϋποθέτει «στοχευμένες παρεμβάσεις» στις υποδομές. Γιατί έχει καθυστερήσει αυτό το έργο;
«Ο Σχινιάς είναι στο ΤΑΙΠΕΔ, έτσι είναι αδύνατον να προχωρήσει η ριζική αναμόρφωση των εγκαταστάσεων.
Δυστυχώς, ο Σχινιάς κι άλλες ολυμπιακές εγκαταστάσεις έγιναν για μία ημέρα. Κανείς δεν σκέφτηκε την μεταολυμπιακή χρήση, με αποτέλεσμα σήμερα στον Σχινιά να χρησιμοποιείται μπόιλερ για τη θέρμανση του νερού. Δεν μπορούμε να βάλουμε ηλιακούς θερμοσίφωνες, καθώς η εγκατάσταση είναι προς πώληση και δεν μπορεί κανείς να βάλει λεφτά…
Αυτή είναι μια πρόκληση για τη νέα διοίκηση: η αποδέσμευση του Σχινιά από το ΤΑΙΠΕΔ».
Γιατί έληξε τόσο άδοξα το εγχείρημα με το αμιγώς ελληνικό τεχνικό επιτελείο;
«Μετά το Ρίο αποφασίσαμε να εμπιστευθούμε Έλληνες προπονητές, εκείνους που για μια δεκαετία πλαισίωναν τον Τζάνι. Ευτυχώς, το διοικητικό συμβούλιο είχε την πρόνοια να κρατήσει μια χαλαρή συνεργασία με τον Ιταλό, γιατί ούτε χρόνο δεν προλάβαμε να κλείσουμε και οι προπονητές «σκοτώθηκαν» μεταξύ τους. Ο επικεφαλής, Σάκης Αθανασιάδης, ενάμιση μήνα πριν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υπέβαλε την παραίτησή του, η οποία, φυσικά, δεν έγινε δεκτή.
Οι αθλητές έγιναν εκείνη τη χρονιά μάρτυρες απίστευτων περιστατικών μεταξύ των προπονητών· ο ένας έτρωγε μόνος του στο δωμάτιό του και οι άλλοι στην τραπεζαρία σε διαφορετικά τραπέζια.
Αναγκαστήκαμε την επόμενη χρόνια να επιδιώξουμε την επιστροφή του Τζάνι. Ευτυχώς, ανταποκρίθηκε και καταφέραμε να ανασκουμπωθούμε και να δημιουργήσουμε ολυμπιακά πληρώματα».
Το συμβόλαιο του Τζάνι λήγει μετά το Τόκιο. Θα δούμε Έλληνα στην τεχνική ηγεσία της ελληνικής κωπηλασίας;
«Το πιο πιθανό είναι να ξαναπάμε σε ξένο προπονητή. Το νέο συμβούλιο θα κληθεί να αποφασίσει.
Η αλήθεια είναι ότι εμείς κάναμε κάποιες επαφές με ορισμένους Ιταλούς, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι σίγουρο. Έχοντας την εμπειρία της σεζόν 2016-2017, πολύ δύσκολα να δοθεί ευκαιρία σε Έλληνες προπονητές. Όταν καείς στο χυλό, φυσάς και το γιαούρτι».
Ο Τζάνι θα έχει λόγο στην επιλογή του διαδόχου του;
«Το συμβούλιο μπορεί να ζητήσει την πρότασή του. Συμπορευόμαστε πολλά χρόνια και είναι σε θέση να μας συμβουλεύσει. Ο Τζάνι ήρθε έπειτα από σύσταση του τότε υπεύθυνου ανάπτυξης της παγκόσμιας ομοσπονδίας, Θορ Νίλσεν, θέση την οποία κατέχει τώρα ο Τζάνι».
Ο ρόλος του Ποστιλιόνε στην Ελλάδα είναι διακριτός σε σχέση με τη θέση του στην Παγκόσμια Ομοσπονδία;
«Απόλυτα! Ο Τζάνι υπηρετεί την ελληνική κωπηλασία, έχουμε, όμως, συμφέρον να τον στηρίζουμε στο έργο που επιτελεί στην παγκόσμια ομοσπονδία, όπου, σημειωτέον, εμφανίζεται ως δικός μας εκπρόσωπος. Αυτό μας ανεβάζει πολύ!».
Πώς βλέπετε την εξέλιξη της παράκτιας κωπηλασίας;
«Η παράκτια έχει πολύ μέλλον, πρόκειται να ενταχθεί στο Ολυμπιακό πρόγραμμα και στη χώρα μας έχουμε πραγματικό πλεονέκτημα. Υπάρχει δυνατότητα δημιουργίας νέων ομίλων με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον ΝΟ Πατρών, που ξεκινάει σταδιακά στοχεύοντας στην παράκτια μετά και την επιτυχημένη διοργάνωση των Παράκτιων Μεσογειακών Αγώνων στη Πάτρα, το 2019.
Η νέα αυτή μορφή κωπηλασίας φαίνεται ότι μπορεί να προσελκύσει περισσότερους ασκούμενους κάτι που θα δώσει και στα σωματεία μια οικονομική ανάσα. Το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα είχε προγραμματιστεί για τον περασμένο Οκτώβριο στον Άγιο Κοσμά, αλλά η πανδημία δεν επέτρεψε την διεξαγωγή του. Ελπίζουμε φέτος να έχουμε την πρώτη διοργάνωση».
Πρόκειται να διεκδικήσουμε τη διεξαγωγή κι άλλων διεθνών διοργανώσεων μετά την επιτυχία του Ευρωπαϊκού Κ23;
«Διεκδικούμε διεθνείς διοργανώσεις και διαρκώς αναζητούμε πόρους. Έγινε μια προσπάθεια για ένα Παγκόσμιο Παράκτιας ξανά στη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με την Περιφέρεια, αλλά τα σχέδια δεν ευοδώθηκαν εξαιτίας της πανδημίας.
Ο τέως υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, είχε δεσμευτεί για χρηματοδότηση 150.000 ευρώ για το Ευρωπαϊκό στα Γιάννενα, αλλά εν τέλει εκταμιεύθηκαν μόνο οι 100.000 λόγω γραφειοκρατικών κωλυμάτων που προέκυψαν μετεκλογικά κι έτσι δεν πήραμε τα χρήματα από τη νέα ηγεσία του υπουργείου. Σε κάθε περίπτωση, εφ’ όσον μπορούμε να αντεπεξέλθουμε οικονομικά, σίγουρα τα επόμενα χρόνια στα Γιάννενα μπορούμε να δούμε κι άλλες διεθνείς διοργανώσεις».
Η καταγγελία για λογιστικές παρατυπίες και αδιαφανή οικονομική διαχείριση σάς έχει θορυβήσει; Πού μπορεί να οδηγήσει;
«Είμαστε σε αναμονή των αποτελεσμάτων της εισαγγελικής έρευνας. Τα περισσότερα από όσα καταγγέλονται δεν μας αφορούν, διότι οι αθλητικές ομοσπονδίες δεν υπάγονται στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης. Δεν υποχρεούνται δηλαδή να τηρούν βιβλίο δεσμεύσεων. Αν επιβαλλόταν ποτέ αυτό, οι ομοσπονδίες θα ήταν καταδικασμένες. Θα έπρεπε, όταν θα ήθελαν να εκταμιεύσουν ένα ποσό, τα ταμεία να είναι γεμάτα και τα χρήματα να δεσμεύονται. Για παράδειγμα, εμείς τώρα που δεν έχουμε λάβει ούτε ένα ευρώ από την κρατική επιχορήγηση, δεν θα μπορούσαμε να πληρώσουμε το προσωπικό μας, να κάνουμε κοινόβια, δεν θα μπορούσαμε να συζητάμε για αγώνες…
Υπάρχουν βέβαια στην καταγγελία ορισμένα στοιχεία τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη και να ελεγχθούν, γι’ αυτό και η Εθνική Αρχή Διαφάνειας έχει δρομολογήσει τις νόμιμες διαδικασίες.
Όταν ο Γιάννης Ανδριανός ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του αθλητισμού (σσ. Ιούνιος 2013, ο έλεγχος διατάχθηκε τον Μάρτιο του 2014), έστειλε όλες τις ομοσπονδίες στον εισαγγελέα. Διενεργήθηκαν έλεγχοι από τον ΣΔΟΕ και στην κωπηλασία δεν υπήρξαν ευρήματα.
Αναμένουμε λοιπόν με αυτοπεποίθηση την ετυμηγορία της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, καθώς μπορώ, μετά λόγου γνώσεως, να εγγυηθώ για την εντιμότητα των συμβουλίων των οποίων προήδρευα όλα αυτά τα χρόνια».
Τις τελευταίες εβδομάδες μέσα στον ορυμαγδό των καταγγελιών είχαμε και παραιτήσεις λόγω ασυμβίβαστου, του κυρίου Παπαγιάννη μέλους του ΔΣ, διαιτητή και προέδρου της ΚΕΔ και της κυρίας Σαμίου, υπαλλήλου της ομοσπονδίας και διαιτητή. Γιατί αφήσατε τους συνεργάτες σας να εκτεθούν;
«Το 2000, όταν ήμουν διαιτητής, πρόεδρος της ΚΕΔ και ταυτόχρονα Γραμματέας της ομοσπονδίας, έγινε μια αγωγή σε βάρος μου για ασυμβίβαστο. Η υπόθεση εκδικάστηκε, με αποτέλεσμα να δικαιωθώ. Νυν Αεροπαγίτισσα δικαστικός συνέταξε τότε μια εκτενή αιτιολόγηση της απόφασης. Μετά από χρόνια υπήρξε νέα αγωγή για το ίδιο θέμα, πήγαμε στο Πρωτοδικείο, η υπόθεση τελεσιδίκησε στο Εφετείο και δικαιώθηκα εκ νέου, κι ενώ, εν τω μεταξύ, είχα παραιτηθεί από τη θέση του διαιτητή. Με βάση τη νομολογία μπορεί κανείς να κατέχει και τις δυο θέσεις.
Σχετικά με την καταγγελία που αφορά τον κύριο Παπαγιάννη και την κυρία Σαμίου, η απόφαση των νομικών συμβούλων του Υφυπουργού ήταν αντίθετη με τη νομολογία, με αποτέλεσμα να εξαναγκαστούν σε παραίτηση δυο κορυφαίοι διεθνείς διαιτητές. Είναι μεγάλες απώλειες και το πλήγμα για την ελληνική κωπηλασία ισχυρό, αλλά δεν έχουμε καμία διάθεση να συγκρουστούμε με τον Υφυπουργό».
Σε επιστολή της στον Υφυπουργό, η πρωταθλήτρια, Αννέτα Κυρίδου καταγγέλει συμπεριφορές που δεν πρέπει να γίνονται ανεκτές. Γιατί δεν είχατε αποπέμψει νωρίτερα τους προπονητές;
«Τα θέματα που έθιξε η αθλήτρια στην επιστολή της προς τον υπουργό, τα πληροφορηθήκαμε από τον Τύπο. Μιλάω τακτικά με τους αθλητές και ουδέποτε έχουν ακουστεί τέτοια παράπονα. Ο Βασίλης Πολύμερος είναι πολύ κοντά στους αθλητές, βρίσκεται σε εβδομαδιαία βάση στο κωπηλατοδρόμιο κι ούτε εκείνος είχε υπόψιν του αυτά τα περιστατικά.
Μόλις ενημερωθήκαμε από τις εφημερίδες, συνεδρίασε το ΔΣ, οι εμπλεκόμενοι προπονητές απομακρύνθηκαν και συστάθηκε πειθαρχική επιτροπή για τη διερεύνηση των καταγγελιών. Σε αυτή την φάση καλούνται να καταθέσουν οι αθλητές, στους οποίους αναφέρεται η Κυρίδου. Μια κοπέλα είναι στις ΗΠΑ και την αναζητούμε, ενώ μια άλλη έχει διαψεύσει τα καταγγελλόμενα. Παράλληλα, περιμένουμε και τις αποφάσεις του εισαγγελέα.
Αν δεν στοιχειοθετηθούν αξιόποινες πράξεις, η νέα διοίκηση θα αποφασίσει για τους προπονητές που απομακρύνθηκαν».
Ποια είναι η σχέση της διοίκησης με τους αθλητές;
«Πάντοτε υπήρχε συζήτηση με τους αθλητές. Έρχονταν στα συμβούλια και κατέθεταν τα αιτήματά τους. Εμείς προσπαθούσαμε να τα ικανοποιούμε.
Όλοι οι αθλητές της εθνικής ομάδας έχουν το τηλέφωνό μου και είμαι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμος να λύσουμε οποιοδήποτε θέμα προκύψει. Σε πολλές ομοσπονδίες οι πρόεδροι είναι απόμακροι, απρόσιτοι, εγώ επιδιώκω να είμαι κοντά στους αθλητές.
Η προσπάθεια της διοίκησης να αναλαμβάνουν διοικητικές θέσεις παλιοί αθλητές ήταν πάντα διαρκής με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον Βασίλη Πολύμερο. Στις εκλογές που έρχονται αναμένουμε να θέσουν υποψηφιότητα κι άλλοι διακριθέντες αθλητές, οι οποίοι θα είναι και σε θέση να διοικήσουν αποτελεσματικότερα, γνωρίζοντας περισσότερες τεχνικές λεπτομέρειες».
Θα επιδιώξετε την επανεκλογή σας στην ΕΟΕ;
«Θα είμαι υποψήφιος, ναι».
Σε ποιον εκ των δύο υποψηφίων δίνετε το χρίσμα;
«Με τον νέο νόμο δεν έχω δικαίωμα ψήφου, αλλά ούτως ή άλλως είμαι αντίθετος στη λογική ανακήρυξης διαδόχου. Δεν θέλω να προκαταλάβω το εκλογικό σώμα, αισθάνομαι ότι το υποβιβάζω!
Είναι και οι δύο υποψήφιοι αξιόλογοι, ευρύτατα αποδεκτοί και ικανοί επιστήμονες. Ο κύριος Βράμπας, όμως, πιστεύω θα μπορεί να αφιερώνει περισσότερο χρόνο στην ομοσπονδία. Ο κύριος Λυκομήτρος θεωρώ πως έχει αρκετά βεβαρημένο πρόγραμμα ως χειρουργός και θα δυσκολευτεί…».
Comments are closed.