28/09/2023
Συνεντεύξεις - Αφιερώματα

Τόνια Σβάιερ: «Κλάψαμε από χαρά και περηφάνια για τον Στέφανο»

Στον έβδομο ουρανό ανέβασε τους Έλληνες ο Στέφανος Ντούσκος με την ιστορική πρωτιά στον τελικό του σκιφ Ανδρών των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο. Μια πρωτιά με πολλαπλή σημασία, καθώς αποτέλεσε το πρώτο χρυσό μετάλλιο για την γαλανόλευκη στην εν λόγω διοργάνωση και το πρώτο της ελληνικής κωπηλασίας, το οποίο, ωστόσο, συνδυάστηκε και με παγκόσμιο ρεκόρ με χρόνο 6:40.45.

Η πρώτη Ελληνίδα κωπηλάτρια που πήρε μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες, κι όχι μόνο μια αλλά τρεις φορές (7η στη Σεούλ το 1988, 7η στη Βαρκελώνη το 1992, 15η στην Ατλάντα το 1996), η Τόνια Σβάιερ, μιλάει στο rowit.gr για το έπος που “έγραψε” ο 24χρονος πρωταθλητής. Εν ολίγοις, το ένδοξο παρελθόν εγκωμιάζει το ελπιδοφόρο μέλλον.

Πιο συγκεκριμένα, η πάλαι ποτέ σκιφίστρια του ΝΟ Ιωαννίνων, αναφέρει τα εξής: «Ο Στέφανος έκανε πραγματικά έναν άθλο. Ότι και να πω είναι λίγο. Δύσκολα μπορεί να βρεθεί μια λέξη για να περιγράψει το κατόρθωμα του. Η επιτυχία του είναι απαράμιλλη. Πέτυχε την ύψιστη διάκριση που μπορεί να φέρει ένας αθλητής, που είναι το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Νομίζω, αυτό από μόνο του τα λέει όλα. Είμαστε όλοι πολύ υπερήφανοι από αυτή την εξέλιξη. Κλάψαμε από χαρά και περηφάνια. Αυτή είναι μια μεγάλη τιμή για τον Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων, τον τόπο μας. Ειλικρινά, δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να μας επιφυλάσσει το ταλέντο αυτού του παιδιού».

Υπενθυμίζεται ότι, οι υπόλοιποι τρεις κωπηλάτες που απαρτίζουν το “κλαμπ” των Ολυμπιονικών της γιαννιώτικης κωπηλασίας είναι οι: Παναγιώτης Μηλιώτης, Γιώργος Τζιάλλας και Γιάννης Τσίλης.

administrator
Όπως στα περισσότερα παιδιά έτσι και για εμένα, η πρώτη επαφή με τον αθλητισμό ήταν το ποδόσφαιρο. Μπάλα με τα παιδιά της γειτονιάς, αθλητική εφημερίδα ή ένα στοιχηματικό κουπόνι στο χέρι. Τα χρόνια πέρασαν και εν τέλει κατάφερα να κάνω επάγγελμα το παιδικό μου όνειρο. Καθοριστικό ήταν για εμένα το πέρασμα μου από τις εφημερίδες της πόλης μου, του Βόλου (Θεσσαλία, Ταχυδρόμο), στις οποίες μου ανατέθηκαν αρκετά θέματα ερασιτεχνικών αθλημάτων. Κάπως έτσι κατάφερα να βγάλω τις "παρωπίδες" και να διαπιστώσω ότι υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι αθλητές, οι οποίοι ζουν στην αφάνεια, λόγω ελάχιστης έως και μηδαμινής προβολής του αθλήματος τους. Έχοντας γράψει αρκετά κωπηλατικά θέματα, ενθουσιάστηκα με το άθλημα αυτό. Στη συνέχεια, αποφάσισα να το δοκιμάσω και εγώ (ερασιτεχνικά βέβαια) και διαπίστωσα τη μαγεία που νιώθει ο κάθε αθλητής όταν πιάνει κουπί στα χέρια του. Κάπως έτσι, ο αδαής δημοσιογράφος έμαθε ότι οι κωπηλάτες δεν τραβούν κουπί πάνω σε κανό. Στην πορεία αγάπησε αυτό το υπέροχο άθλημα. Πλέον προσπαθεί μέσω του rowit να του δώσει την σημασία που αξίζει.