Μπορεί ο ΝΟΒΑ να μην διανύει και την καλύτερη περίοδο τελευταία, παρόλα αυτά η καταξιωμένη αθλήτρια του Ισμήνη Νόνη φροντίζει να τον κάνει περήφανο. Η καριέρα της νεαρής πρωταθλήτριας εξελίσεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Αποτέλεσμα των σωστών βάσεων που είχαν τεθεί από τον επί σειράς ετών προπονητή της, Γιώργο Κουρκούμπα, καθώς και από τις νέες μεθόδους που εφαρμόζει πλέον ο διάδοχος του στο τιμόνι του Ναυτικού Ομίλου, Κωνσταντίνος Χρηστομάνος.
Η βολιώτισσα πρωταθλήτρια έχει προσθέσει στο παλαμαρέ τς δυο πολύ σπουδαίες διακρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Καθώς, πέρυσι στην αντίστοιχη διοργάνωση νεανίδων του Ράτσιτσε της Τσεχίας έλαβε το ασημένιο μετάλλιο (με την Ε. Αγιώτη στο διπλό σκιφ) και προ ολίγων ημερών με διαφορετικό πλήρωμα και σε διαφορετικό αγώνισμα έφτασε μια ανάσα από το βάθρο. Η νεαρή αθλήτρια κατέκτησε την 4η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Τόκυο (με την Ρ. Δίτσιου στη δίκωπο).
Θέλοντας να κάνει μια αναδρομή στην πρώτη της επαφή με το άθλημα που έμμελε να της δώσει πολλές χαρές, η πολλά υποσχώμενη αθλήτρια αναφέρει: «Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το άθλημα το 2010, στα τέλη της δευτέρας δημοτικού. Μένω κοντά στον όμιλο, επομένως ανέκαθεν περνούσα συχνά απ’έξω και χάζευα τις βάρκες, μου αρέσει και η θάλασσα πολύ».
«Το κύριο αιρέθισμα για να πιάσω κουπί στα χέρια μου μου το έδωσε ο δάσκαλος μου. Γνώριζε ήδη τους προπονητές του ομίλου και μου το πρότεινε. Ήμουν αρκετά ζωηρό παιδί μεσ’την τάξη και γι’αυτό με παρότρινε να πάω να ξεδώσω. Έτσι και έγινε. Δοκίμασα την κωπηλασία και κόλλησα. Εν τω μεταξύ ταίριαξα και πολύ ως παρέα με τα υπόλλοιπα παιδιά του ομίλου», συμπληρώνει.
Μπορεί η ταλαντούχα κωπηλάτρια να ασχολήθηκε και με άλλα αθλήματα, ωστόσο κανένα άλλο δεν την έκανε να νιώσει τη μαγεία της βάρκας: «Πιο πριν είχα κάνει για μια χρονιά μπαλέτο. Επίσης είχα ασχοληθεί και με την κολύμβηση. Δεν είχα θέσει όμως στόχους σε αυτό το άθλημα. Το κύριο μέλημα μου ήταν να μάθω να κολυμπάω σωστά».
«Δεν έπαψαν λεπτό να με στηρίζουν οι γονείς μου»
Ένα μεγάλο και αναπόσπαστο κομμάτι στην πετυχημένη πορεία της στο χώρο αποτελεί η στήριξη της οικογένειας της, όπως η ίδια αναφέρει: «Οι γονείς μου με έχουν βοηθήσει πολύ στο άθλημα. Σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι θα με στήριζαν σε οτιδήποτε και να ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Πρωταθλητισμός και σχολείο δεν πάνε μαζί. Κυρίως με ενδιαφέρει να αφοσιωθώ με το άθλημα μου. Είναι μια απόφαση μου την οποία γνωρίζουν και στηρίζουν».
«Δεν έχουν πάψει λεπτό να με στηρίζουν. Έρχονται πολλές φορές και στους αγώνες μου, εγχώριους και μη. Η μόνη περίπτωση να μην με ακολουθήσουν είναι να μην έχουν την οικονομική άνεση να το κάνουν. Με προβάλουν αρκετά συχνά και ως παράδειγμα προς μίμηση στη μικρή μου αδερφή», υπογραμμίζει.
«Το καλύτερο πληρώμα που είχα ποτέ η Έλενα»
Όσων αφορά την αθλήτρια στο πλευρό της οποίας πέτυχε την μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας της, Έλενα Αγιώτη, η διακεκριμένη αθλήτρια του ΝΟΒΑ δηλώνει: «Η Έλενα μετά το παγκόσμιο στο οποίο βγήκαμε δεύτερες συνέχισε στην ελαφριά κατηγοριά των γυναικών, μέσω απόφασης του κ. Ποστιλιόνε (αρχιπροπονητής της εθνικής). Κάτι λογικό, αφού η σωματοδομή της είναι γι’αυτή την κατηγορία. Εγώ από την άλλη είχα ακόμη δυο χρονιές ως νεάνιδα. Θα ήταν υπερβολή να με έριχνε από τότε στην ελαφριά, γιατί θα μου κατέστρεφε τις υπόλλοιπες χρονιές (δεν υπάρχει διαχωρισμός σε βαριά και ελαφριά κατηγορία στις νεάνιδες). Είμαι και εγώ σε σκέψεις για την ελαφριά, γιατί σαν χώρα έχουμε περισσότερα προνόμια. Δεν έχουμε αρκετούς μεγαλόσωμους αθλητές όπως σε άλλες χώρες».
Πιο συγκεκριμένα, για τον θρίαμβο της με την πρωταθλήτρια του ΟΕΑ-ΝΑΒ, εξηγεί: «Είχαμε θέληση και νεύρο. Αυτό διότι ήταν η πρώτη μας φορά που λάβαμε μέρος σε παγκόσμιο. Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που δεν είχαμε βλέψεις για μετάλλιο. Ελπίζαμε απλά να πάμε στον τελικό. Στον προημιτελικό τερματίσαμε πρώτες με άνεση. Στην πορεία τα πήγαμε καλά και στον ημιτελικό. Εν τέλει αγωνιστήκαμε και στον τελικό. Όταν είδαμε ότι μπορούμε να πάμε για μετάλλιο, ενθουσιαστήκαμε. Δώσαμε όλο μας το είναι για να το κάνουμε πραγματικότητα».
«Το να πας τελικό σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι μεγάλο κατόρθωμα πιστεύω. Πόσο μάλλον για εμένα που έλαβα μέρος στην κατηγορία των νεανίδων ούσα κορασίδα. Δεν πηγαίνουν και πολλές κορασίδες σε παγκόσμια πρωταθλήματα και διεκδικούν και μετάλλιο», υπογραμμίζει η Ι. Νόνη.
«Ίσως ξαναενωθούμε. Ποτέ δεν ξέρεις. Είχαμε πολύ καλή χημεία μέσα στη βάρκα με την Έλενα, είχαμε δέσει και σαν παρέα. Γνωρίσαμε η μια την άλλη, μου είπε κάποια πράγματα για τον εαυτό της και της είπα κι εγώ για εμένα. Είναι πολύ καλή κοπέλα και το καλύτερο πλήρωμα που είχα ποτέ», επισημαίνει για την 19χρονη κωπηλάτρια.
«Μπορούσαμε να πάρουμε και μετάλλιο με τη Ρουλίνα»
Συν τοις άλλης, στέκεται και στην ευχάριστη συνεργασία που έχει με το νέο της πλήρωμα, την Ρουλίνα Δίτσιου: «Η πρώτη διοργάνωση στην οποία αγωνιστήκαμε μαζί ήταν η διεθνής ρεγκάτα στο Πιεντιλούκο της Ιταλίας, στην οποία και συμμετείχαμε σε διπλό σκιφ και καταφέραμε να πάρουμε δυο χάλκινα μετάλλια. Ήταν μια επιλογή η οποία έγινε τελείως τυχαία. Αρχικά ήμασταν σε διαφορετικά πληρώματα (σε διπλο σκιφ και οι δυο). Όμως μας ένωσαν σε μια προπόνηση της εθνικής και διαπίστωσαν ότι τα πηγαίναμε καλά. Η πρώτη μας σημαντική διοργάνωση ήταν το Ευρωπαικό νεανίδων στο Έσσεν της Γερμανίας, στο οποίο και κατακτήσαμε την 6η θέση. Εγώ είχα ήδη μια πείρα παραπάνω από την Ρουλίνα, λόγω και του παγκοσμίου. Εκείνη από την άλλη είχε αγχωθεί αρκετά. Κυρίως λόγω της σωματικής διάπλασης των αντιπάλων μας. Ωστόσο προσπαθούσα να την εμψυχώσω όσο περισσότερο μπορούσα. Μετά ακολούθησε το παγκόσμιο στο Τόκυο στο οποίο κατεβήκαμε σε δίκωπο. Πρώτη φορά έτρεξα σε αυτό το αγώνισμα φέτος με την Κατερίνα Μπρουσοβάνα στο πανελλήνιο, στο οποίο και πήραμε την 1η θέση».
«Αφού έμαθε ο κ. Τζιάνι (Ποστιλιόνε) γι’ αυτή μου τη νίκη θέλησε να με δοκιμάσει σε αυτό το αγώνισμα, αλλά σε διαφορετικό κουπί. Στο πανελλήνιο ήμουν μονό, ενώ στη δίκωπο με την Ρουλίνα με έβαλε σε ζυγό. Στην αρχή δυσκολευόμουν, επειδή έπρεπε να την ακολουθώ. Εν τέλει όμως καταφέραμε να συγχρονιστούμε. Η 4η θέση στο παγκόσμιο του Τόκυο ήταν ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα, πιστεύω όμως ότι μπορούσαμε να πάρουμε μετάλλιο. Όπως και να έχει θεωρώ ότι ξεπεράσαμε τον εαυτό μας, αν σκεφτεί κανείς ότι ήμασταν για μόλις ενάμιση μήνα στα μονά κουπιά», αναφέρει.
«Είχα συνδιάσει το ΝΟΒΑ με τον κύριο Γιώργο»
Στη συνέχεια, η φέρελπις κωπηλάτρια σχολιάζει και τις προοπτικές εξέλιξης της με την αθλήτρια του ΝΟΘ: «Με την Ρουλίνα είμαστε στην ίδια ηλικία οπότε μπορούμε να συνεχίσουμε μαζί. Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε λίγη δουλειά και θα καταφέρουμε να κάνουμε αρκετά πράγματα μεσ’τη βάρκα».
Μεταξύ των άλλων, η άλλοτε άπειρη κωπηλάτρια δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στην αποχώρηση από τον ΝΟΒΑ του ανθρώπου που του την έκανε την αθλήτρια που είναι σήμερα, τον Γιώργο Κουρκούμπα: «Η αλήθεια είναι, γνώριζα ότι κάποια στιγμή θα έφευγε, διότι τα χρόνια περνούν και ήθελε κι εκείνος να ξεκουραστεί. Όμως αυτό συνέβη πολύ ξαφνικά. Ένα πρωί πήγα στον όμιλο για προπόνηση και έλειπε ο κύριος Γιώργος. Τόσα χρόνια που τον γνωρίζω έπρεπε να γίνει κάτι πολύ σημαντικό για να απουσιάσει. Ήταν εκεί μόνο ο Κώστας (Χρηστομάνος), ο οποίος μου είπε ότι λείπει σε ένα ταξίδι. Αφού έφτασε το απόγευμα της επόμενης ημέρας που είχαμε προπόνηση με ενημέρωσαν ότι σταμάτησε».
«Στην αρχή με επηρέασε αρκετά ψυχολογικά η αποχώρηση του κύριου Γιώργου. Δεν μπορούσα να έρθω στον όμιλο για προπόνηση, ένιωθα ότι κάτι έλειπε, ένιωθα ένα κενό στον ομίλο. Είχα συνδιάσει το ΝΟΒΑ με εκείνον. Ήταν ο άνθρωπος που μου έμαθε το κουπί, πως να αγωνίζομαι στις κούρσες μου, πως να μπαίνω μεσ’τη βάρκα, τα πάντα. Είχε μεγάλη όρεξη και αγάπη γι’αυτό που έκανε. Ερχόταν από μόνος του ακόμη και μέρες που δεν είχαμε προπόνηση και έβλεπε τις βάρκες», αφηγείται η η 17χρονη αθλήτρια.
«Ο Κώστας έφερε φρεσκάδα στο σύλλογο»
Θέλοντας να πλέψει το εγκώμιο του νέου της προπονητή η Ισμήνη Νόνη σχολιάζει: «Ο Κώστας στην αρχή δυσκολεύτηκε πολύ να συνηθίσει το νέο του πόστο. Από συναθλητής μας έπρεπε ξαφνικά να μας δει ως προπονητής. Τον βοηθήσαμε και εμείς όσο μπορούσαμε να προσαρμοστεί. Πλέον έχει συνηθίσει τον νέο του ρόλο στην ομάδα και θεωρώ ότι κάνει εξαιρετική δουλειά. Φέρνει καινούργια προγράμμα και ιδέες στον όμιλο. Γενικότερα έφερε νεανική πνοή και φρεσκάδα. Στην αρχή δυσκολευόμουν να προσαρμοστώ στα προγράμματα που μας έδειχνε, αλλά στην πορεία τα συνήθισα και μου άρεσαν».
«Ο κύριος Γιώργος χωρίς να θέλω να ρίξω τον Κώστα πιστεύω ότι έχει πιο πολύ προπονητική πείρα. Ο Κώστας έχει πιο πολύ αθλητική αλλά και πιο πρόσφατη» συμπεραίνει η ταλαντούχα αθλήτρια του ΝΟΒΑ.
«Πιθανόν να πάω για σπουδές στην Αμερική»
Ακολούθως, εξέφρασε το παράπονο της για ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει στο σχολείο: «Για ακόμη μια φορά αντιμετώπισα έντονο πρόβλημα με τις απουσίες μου. Την περσυνή χρονιά χρειάστηκε να δείξω μέχρι και μετάλλια και κούρσες, ώστε να μπορώ να συμμετέχω σε προετοιμασίες και κοινόβια. Από την άλλη φέτος είχαν φτάσει στο σημείο να θέλουν να με αφήσουν στην ίδια τάξη. Αλλάξαμε διευθυντή και ο καινούργιος είναι πιο αυστηρός. Είχαμε φτάσει στο σημείο να πηγαίνουν οι γονείς μου στο σχολείο και να βλέπουν τις απουσίες μου. Μέχρι και προπονητής της εθνικής χρειάστηκε να πάει για να τους εξηγήσει ότι βρίσκομαι σε κοινόβια, ώστε να δικαιολογηθούν οι απουσίες μου».
Εν συνεχεία, η Ισμήνη Νόνη αποκαλύπτει τα πλάνα της για τη νέα χρονιά: «Στόχος μου είναι να προπονηθώ όσο πιο καλά γίνεται, ώστε να είμαι έτοιμη για το επόμενο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Παράλληλα ευλεπιστώ να προκύψει και κάποιος αγώνας σε μεγάλυτερη κατηγορία από εμένα, δηλαδή γυναικών Κ23. θα με βοηθούμε πολύ κάτι τέτοιο για την περαιτέρω εξέλιξη μου. Σίγουρα θα δουλέψουμε και κάποιες ιδίες που έχει ο Κώστας».
«Δεν ξέρω αν θα συνεχίσουμε με τη Ρουλίνα στο μονό κουπί ή στο διπλό αυτό θα το καθορίσει ο κύριος Ποστιλιόνε. Ο βασικός μου στόχος είναι να είμαι μέσα στο πρώτο κοινόβιο. Θα με βοηθήσει πολύ το να προπονηθώ με πλήρωμα, από απόψη περισσότερου αναταγωνισμού. Επίσης, στα προπονητικά τεστ θέλω να είμαι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση».
Τέλος, η παγκόσμια πρωταθλήτρια του βολιώτικου ομίλου ανοίγει τα χαρτιά της για το τι σκοπεύει να κάνει αφού τελειώσει το σχολείο: «Πιθανόν να πάω για σπουδές σε κάποιο αμερικανικό πανεπιστήμιο μιας και έχω αρκετές προτάσεις. Προς το παρών αυτή είναι η αρχική μου προτεραιότητα. Αν αλλάξει κάτι με την κωπηλασία, δηλαδή κάποιο κοινόβιο ή κάποια διοργάνωση η οποία θα θεωρήσω ότι είναι σημαντική για την καριέρα μου, ίσως να αναβάλλω για λίγο καιρό αυτό μου τον στόχο και να φύγω αργότερα για την Αμερική».
