26/03/2023
Συνεντεύξεις - Αφιερώματα

Νικολαΐδης: «Μου αρέσει ο στίβος, επειδή συνδυάζει τα πάντα»

Με στόχο την εκπλήρωση των φιλοδοξιών και των ονείρων του, ο Νίνος Νικολαΐδης άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του και συγκεκριμένα στην ακαδημαϊκή του πορεία. Έχοντας ως προκαταθήκη την πλούσια αθλητική του καριέρα, ο ένας εκ των κορυφαίων κωπηλατών που ανέδειξε τα προηγούμενα χρόνια ο Ελληνικός Ναυτικός Όμιλος Αιγυπτιωτών, πραγματοποιεί τις σπουδές του στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών. Το γνωστικό αντικείμενο στο οποίο αναμένεται να ειδικευτεί είναι η προπονητική του στίβου.

Σε μια σπάνια συνέντευξη, το πρώην αστέρι των ελληνικών κουπιών κάνει λόγο για την έκβαση που πήρε η ζωή του, δυο χρόνια αφότου άφησε το “κουπί”. Παράλληλα, αφηγείται ορισμένες από τις καλύτερες στιγμές τις καριέρας του. Επιπλέον, παίρνει θέση για τα τεκταινόμενα στο χώρο του αθλητισμού. Τέλος, παρουσιάζει με ιδιαίτερο τρόπο την θετική πλευρά της ιδιόμορφης κατάστασης που επέφερε η πανδημία.

«Μου αρέσουν πολύ τα επίπονα αθλήματα»

Όσον αφορά τα πρώτα του βήματα στο χώρο του αθλητισμού, ο χάλκινος παγκόσμιος πρωταθλητής του 2017 αφηγείται: «Κατά καιρούς έχω καταπιαστεί με διάφορα αθλήματα, όπως, τένις, κολύμβηση και πολεμικές τέχνες. Μάλιστα, έχω ασχοληθεί για πολλά χρόνια και με το στίβο, τομέα στον οποίο, εν τέλει, επέστρεψα προσφάτως. Μου αρέσουν πολύ τα επίπονα αθλήματα, λόγος ο οποίος με έκανε να γνωρίσω την κωπηλασία, το 2014».

” Ο Βασίλης Πολύμερος και η Χρύσα Μπισκιτζή”

«Πολύμερος – Μπισκιτζή: Μου στάθηκαν αρκετά στο ξεκίνημα μου»

Σχετικά με τους προπονητές  που τον γαλούχησαν κωπηλατικά στον ΕΝΟΑ, τους Ολυμπιονίκες Βασίλη Πολύμερο και Χρύσα Μπισκιτζή, ο Νικολαΐδης τονίζει: «Είναι δυο άνθρωποι με πολύ εμπειρία, οι οποίοι μου στάθηκαν αρκετά στο ξεκίνημα μου. Παρ’ όλο που έχουν πετύχει πολλά στο άθλημα, είναι σεμνοί. Μάλιστα, με τον δικό τους τρόπο δεν μεταλαμπαδεύουν μόνο τις γνώσεις τους στους αθλητές τους, αλλά και τη σεμνότητα που τους διακατέχει».

” Ο έμπειρος αθλητής εν ώρα δράσης”

«Πήρα την καλύτερη δυνατή απόφαση»

Παράλληλα, ο πάλαι ποτέ κωπηλάτης του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος κάνει λόγο για την αποχώρηση του, από αυτό: «Η πρώτη μου συμμετοχή με την εθνική ομάδα ήταν το βαλκανικό πρωτάθλημα του 2015. Έκτοτε συνέχισα την πορεία μου σε αυτή μέχρι και τα τέλη του 2018. Σταμάτησα λόγω υπερβολικής κούρασης, καθώς και κάποιων αρνητικών συνθηκών που επικρατούσαν. Θεωρώ ότι πήρα την καλύτερη δυνατή απόφαση».

” Μαζί με τον Γιάννη Καλανδαρίδη στο βάθρο των νικητών του Τρακάϊ “

«Ιδιαίτερα σημαντικό γ’ εμένα το Ευρωπαϊκό του Τρακάϊ» 

Σε δεύτερο χρόνο, ο Νίνος ξετυλίγει το κουβάρι των γεμάτων διακρίσεις αναμνήσεων του:  «Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, που διεξήχθη το 2016 στο Τρακάϊ της Λιθουανίας, λάβαμε με τον Γιάννη Καλανδαρίδη την πρώτη θέση στη δίκωπο των εφήβων. Μάλιστα, αυτό το χρυσό μετάλλιο αποτέλεσε το πρώτο της χώρα μας στο συγκεκριμένο αγώνισμα αντίστοιχης διοργάνωσης. Οι αγώνες αυτοί έχουν ιδιαίτερη σημασία για εμένα, διότι, μου πρόσφεραν την πρώτη σημαντική μου επιτυχία. Ήταν μια πρωτόγνωρη και συνάμα εντυπωσιακή εμπειρία».

«Πιστέψαμε εξ αρχής στο χρυσό, στο Παγκόσμιο του Ρότερνταμ»

Ακολούθως προσθέτει τα εξής: «Ένα μήνα αργότερα ακολούθησε το Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Ρότερνταμ της Ολλανδίας, όπου και κατακτήσαμε ακόμη ένα χρυσό, σημειώνοντας παράλληλα, παγκόσμιο ρεκόρ. Ήμασταν εξοικειωμένοι με τις απαιτήσεις μιας μεγάλης διοργάνωσης και καλά προετοιμασμένοι. Εξάλλου, αυτοί ήταν οι παράγοντες που μας έκαναν να πιστέψουμε και τελικά να φτάσουμε στη νίκη. Το να ανεβαίνεις στο βάθρο των νικητών σε αγώνες διεθνούς επιπέδου σου προσφέρει ανεπανάληπτα συναισθήματα», και τονίζει: «Με τον Γιάννη ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα από τη περίοδο που ήμασταν πλήρωμα. Μέχρι και σήμερα έχουμε τρομερές σχέσεις, είμαστε σαν αδέρφια».

” Κατά την βράβευση του πληρώματος του στο Παγκόσμιο των Η.Π.Α.”

«Μεγάλη μάχη στο τελικό του Παγκοσμίου της Σαρασότα»

Συνεχίζοντας τον συνειρμό των σκέψεων του, ο πρώην πρωταθλητής των Αιγυπτιωτών αναφέρει: «Την επόμενη χρονιά, όπου ηλιακά υπαγόμουν στη κατηγορία των Ανδρών, αποφάσισα να κάνω τη μετάβαση μου στην ελαφριά κατηγορία. Εν τω μεταξύ, στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σαρασότα των Η.Π.Α. αγωνίστηκα στο τετραπλό σκιφ ελαφρών βαρών, με συναθλητές τον Σπύρο Γιάνναρο, τον Παναγιώτη Μαγδανή και τον Λευτέρη Κόνσολα. Η αλήθεια είναι ότι δουλέψαμε λίγο καιρό μαζί, παρ’ όλα αυτά αποδώσαμε πολύ καλά, αποχωρώντας από τη διοργάνωση με το χάλκινο μετάλλιο. Στον τελικό έγινε μεγάλη μάχη. Οι τέσσερις πρώτες θέσεις κρίθηκαν στο δευτερόλεπτο. Μπροστά από εμάς τερμάτισαν οι Γάλλοι και οι Άγγλοι, ενώ οι Ιταλοί βγήκαν τέταρτοι. Όλες οι κούρσες είχαν υψηλό βαθμό δυσκολίας, καθώς έπρεπε να ανταγωνιστούμε σπουδαίους αθλητές. Μάλιστα, το αγώνισμα αυτό είχε αρκετές συμμετοχές. Την χρονιά εκείνη είχε καταργηθεί η η ελαφριά τετράκωπος από τα ολυμπιακά αγωνίσματα, επομένως όλοι οι ελαφριοί στράφηκαν στα διπλά κουπιά».

” Σε μια ακόμη πετυχημένη κούρσα με τον καλό του φίλο Γιάννη Καλανδαρίδη “

«Μου αρέσει ο στίβος επειδή συνδυάζει τα πάντα»

Πίσω στο σήμερα, ο εκκολαπτόμενος προπονητής δηλώνει: «Τα τελευταία δυο χρόνια σπουδάζω στα ΤΕΦΑΑ. Βάση νόμου έπρεπε να επιλέξω την ειδικότητα προπονητή κωπηλασίας, διότι, πέρασα στη σχολή μέσω των διακρίσεων μου σε αυτήν. Στη γυμναστική ακαδημία της Αθήνας δεν υπάρχει η κωπηλασία, επομένως θα διαλέξω τον τομέα του κλασσικού αθλητισμού. Μου αρέσει ο στίβος επειδή συνδυάζει τα πάντα, καθώς διαθέτει όλες τις απλές φυσικές δραστηριότητες. Τα αγωνίσματα που προτιμώ είναι οι ταχύτητες, τα άλματα και ορισμένα από τα ριπτικά. Παράλληλα, απασχολούμαι με το άθλημα αυτό σε έναν γειτονικό μου όμιλο, τον ΑΟ Γλυφάδας Πάνθηρες».

Αναφορικά με τα προσεχή του πλάνα, ο Νίνος Νικολαΐδης υπογραμμίζει: «Το κύριο μου μέλημα είναι να πάρω το πτυχίο μου όσο πιο σύντομα γίνεται. Από εκεί και πέρα σκοπεύω να επικεντρωθώ στο επαγγελματικό μου μέλλον, ως προπονητής στίβου».

«Να υπάρξει διαφάνεια και αντικειμενικότητα»

Σχετικά με τη διάταξη του νέου αθλητικού νόμου, που προβλέπει την ύπαρξη εκπροσώπου των αθλητών στα διοικητικά συμβούλια των ομοσπονδιών, με δικαίωμα ψήφου, ο Νίνος εκφράζει την ακόλουθη άποψη: «Κατ’ εμέ, η απόφαση να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους αθλητές είναι πολύ σωστή. Ως γνώστες του αθλήματος τους γνωρίζουν τι λείπει από αυτό. Η συνεργασία ενός διοικητικού με έναν αθλητή θα μπορούσε να ευδοκιμήσει πολύ καλά. Βέβαια, για να έχει επιτυχία αυτό το εγχείρημα θα πρέπει να υπάρξει διαφάνεια και αντικειμενικότητα».

Μετέπειτα, εκφέρει τη συγκεκριμένη γνώμη: «Όσοι ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό, κάνουν πολλές θυσίες κατά τη διάρκεια της καριέρας τους. Άρα, θα έπρεπε να τους παρέχεται μια αμοιβή. Κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε να τους προσφερθεί ένα ποσό, ούτως ώστε να μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Σε γενικές γραμμές, δίνονται μερικές συμβολικού τύπου χορηγίες από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και το Ίδρυμα Λεβέντη, μόνο όμως υπό προϋποθέσεις σε ορισμένους αθλητές».

Ερωτώμενος για τις παροχές της Ελληνικής Κωπηλατικής Ομοσπονδίας προς τους αθλητές που τιμούν το “γαλανόλευκο κορμάκι”, ο Ν. Νικολαΐδης απαντάει: «Θεωρώ ότι, πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Άρα, η ομοσπονδία ενδεχομένως θα μπορούσε να παρέχει λίγο καλύτερη στήριξη. Ανεξάρτητα όμως από τη στάση της ΕΚΟΦΝΣ, θεωρώ ότι το επίκεντρο του προβλήματος της ελληνικής κωπηλασίας είναι ο επικεφαλής προπονητής  Τζάνι Ποστιλιόνε».

” Ο Κώστας Κοντομανώλης στο πλευρό της χρυσής δικώπου των Νικολαΐδη και Καλανδαρίδη “

«Ο κύριος Κοντομανώλης έχει προσφέρει πολλά στην ελληνική κωπηλασία»

Όσον αφορά την διαθεσιμότητα, στην οποία τέθηκε ο ομοσπονδιακός προπονητής Κώστας Κοντομανώλης, εις βάρους του οποίου εκκρεμεί καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση αθλητριών της εθνικής ομάδας, ο πρωταθλητής Ευρώπης του 2016 στη κατηγορία εφήβων, επιχειρηματολογεί: «Όλοι οι άνθρωποι έχουμε κάνει λάθη. Το θέμα είναι να είμαστε υπόλογοι γι’ αυτά και όχι για πράγματα που δεν ισχύουν, με αποτέλεσμα να καταστραφεί η καριέρα μας. Κάτι αντίστοιχο θεωρώ ότι έχει συμβεί και στην περίπτωση του κυρίου Κοντομανώλη.  Είναι ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στην ελληνική κωπηλασία. Εν ολίγοις, έχει προσφέρει πολλά σε αυτή. Ανέκαθεν, οι αθλητές αποχωρούσαμε από το Σχινιά στο κενό μιας εβδομάδας, ανάμεσα από τα δυο προπονητικά κοινόβια. Ωστόσο, εκείνος καθόταν εκεί για να ρυθμίσει τις βάρκες. Δεν ασχολιόταν μόνο με τις προπονητικές του αρμοδιότητες. Μέχρι και οι εγκαταστάσεις του Κωπηλατοδρομίου συντηρούνταν από εκείνον. Πρέπει να συσπειρωθούμε όλοι μας με στόχο το καλό του αθλήματος, όχι να είμαστε κόντρα σε αυτό».

Συν τοις άλλοις, ο φοιτητής του ΕΚΠΑ κάνει λόγο για τα πληρώματα της γαλανόλευκης, που θεωρεί ότι μπορούν να πάρουν την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο: «Το μόνο σκάφος που έχει προκριθεί μέχρι στιγμής, είναι η δίκωπος της Χριστίνας Μπούρμπου και της Μαρίας Κυρίδου. Για να είμαι ειλικρινής, πιστεύω ότι τις περισσότερες πιθανότητες να πάρουν το εισιτήριο τις συγκεντρώνουν,  ο Στέφανος Ντούσκος στο σκιφ, καθώς και το διπλό σκιφ ελαφρών βαρών, με τις Ευαγγελία Αναστασιάδου και Ζωή Φίτσιου».

«Οφείλουμε να σκεφτόμαστε αισιόδοξα»

Ακολούθως, ανοίγει ένα παράθυρο αισιοδοξίας στη δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε άπαντες, εν μέσω πανδημίας: «Διανύουμε μια ασυνήθιστη και περίεργη πραγματικότητα.  Επομένως, οφείλουμε να σκεφτόμαστε αισιόδοξα, τόσο τις στιγμές που έχουμε ζήσει με τις οικογένειες μας όσο και αυτές που μας βοήθησαν να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Τουλάχιστον εγώ, είμαι άνθρωπος ο οποίος, έχει ανάγκη να περνάει κάποιο χρόνο μόνος του».

Συμπεραίνοντας, ο αυριανός προπονητής καταλήγει: «Πλέον, η επικοινωνία έχει γίνει πιο ουσιαστική. Θα βγεις για περπάτημα με ένα φίλο σου και δεν θα αναλωθείς σε ανούσιες συζητήσεις. Αντιθέτως, όντας πιο ευαισθητοποιημένος θα ασχοληθείς με το τι γίνεται στο κόσμο. Με άλλα λόγια, η δυσμενή αυτή κατάσταση σε παρακινεί να ενδιαφερθείς με πράγματα που μέχρι πρότινος θεωρούσες αυτονόητα».

administrator
Όπως στα περισσότερα παιδιά έτσι και για εμένα, η πρώτη επαφή με τον αθλητισμό ήταν το ποδόσφαιρο. Μπάλα με τα παιδιά της γειτονιάς, αθλητική εφημερίδα ή ένα στοιχηματικό κουπόνι στο χέρι. Τα χρόνια πέρασαν και εν τέλει κατάφερα να κάνω επάγγελμα το παιδικό μου όνειρο. Καθοριστικό ήταν για εμένα το πέρασμα μου από τις εφημερίδες της πόλης μου, του Βόλου (Θεσσαλία, Ταχυδρόμο), στις οποίες μου ανατέθηκαν αρκετά θέματα ερασιτεχνικών αθλημάτων. Κάπως έτσι κατάφερα να βγάλω τις "παρωπίδες" και να διαπιστώσω ότι υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι αθλητές, οι οποίοι ζουν στην αφάνεια, λόγω ελάχιστης έως και μηδαμινής προβολής του αθλήματος τους. Έχοντας γράψει αρκετά κωπηλατικά θέματα, ενθουσιάστηκα με το άθλημα αυτό. Στη συνέχεια, αποφάσισα να το δοκιμάσω και εγώ (ερασιτεχνικά βέβαια) και διαπίστωσα τη μαγεία που νιώθει ο κάθε αθλητής όταν πιάνει κουπί στα χέρια του. Κάπως έτσι, ο αδαής δημοσιογράφος έμαθε ότι οι κωπηλάτες δεν τραβούν κουπί πάνω σε κανό. Στην πορεία αγάπησε αυτό το υπέροχο άθλημα. Πλέον προσπαθεί μέσω του rowit να του δώσει την σημασία που αξίζει.