Η 16χρονη Μυτιληνιά πρωταθλήτρια Ελένη Μαρίνα Λεβεντέλλη, με την επιστροφή της στο κοινόβιο της εθνικής ομάδας, στο Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά, μίλησε στο rowit.gr αναφερόμενη στην εξαιρετικά επιτυχημένη παρουσία της στο φετινό -εννιαίο- Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, στις εμπειρίες της κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες κοινοβιακής προπόνησης (6-19/7), αλλά και στους μακροπρόθεσμους κωπηλατικούς της στόχους.
” Η ταλαντούχα αθλήτρια εν ώρα δράσης“
«Κατάφερα να αποδείξω ότι είμαι η πιο γρήγορη κορασίδα σκιφίστρια»
Η Ελένη αναφέρθηκε αρχικά στην μεγάλη επιτυχία που σημείωσε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα, στο οποίο συμμετείχε στο αγώνισμα του μονού σκιφ -τόσο στην ηλικιακή κατηγορία των κορασίδων όσο και σε αυτήν των νεανίδων: «Ήμουν χρυσή στο σκιφ κορασίδων και αργυρή στο αντίστοιχο αγώνισμα των νεανίδων. Στην κατηγορία των κορασίδων κλήθηκα να διατηρήσω τα σκήπτρα μου και να προστατεύσω τον τίτλο της πανελλήνιας πρωταθλήτριας που κατέκτησα πέρυσι στα Γιάννενα. Απειλήθηκα αρκετά από την Καστοριανή συναθλήτριά μου, τη Στέλλα (σς. Νάτσιουλα) με την οποία συνυπάρχω και στο κοινόβιο της εθνικής και μάλιστα επιλεχθήκαμε και οι δυο για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ο καιρός της Πέμπτης μας δημιούργησε αρκετά προβλήματα… Ήταν βέβαια ο ίδιος για όλους τους αθλητές. Κατάφερα να διαχειριστώ ψύχραιμα τον κακό καιρό κι έστω και για λίγο να αποδείξω ότι είμαι η πιο γρήγορη κορασίδα σκιφίστρια».
” Η πρωταθλήτρια του ΝΟΜ μαζί με την προπονήτρια και μητέρα της, Άννα Ζαχαρίου“
Την ρωτήσαμε αν πιστεύει πως η προπόνηση στη θάλασσα της δίνει πλεονέκτημα στις καιρικές συνθήκες που οι αθλητές αντιμετώπισαν τις πρώτες ημέρες των αγώνων.
«Στη Μυτιλήνη πράγματι αντιμετωπίζω κύμα στην προπόνηση, παρ’ ολ’ αυτά το κύμα της θάλασσας δεν έχει καμία σχέση με αυτό του γλυκού νερού. Στη θάλασσα είναι βουβό, κι όταν δυναμώνει χτυπάει κυρίως πλάγια τη βάρκα. Δεν είναι δηλαδή πρίμα ή κόντρα. Άλλωστε, στη Μυτιλήνη όταν βγάλει πολύ κύμα, συνηθίζουμε να βγαίνουμε από το νερό. Δεν πιστεύω λοιπόν πως είχα κάποιο πλεονέκτημα, επειδή προπονούμαι σε θάλασσα. Αντίθετα, το καλό νερό σου δίνει περισσότερα πράγματα σε τεχνικό επίπεδο, τα οποία μπορείς να μεταφέρεις και στο κακό».
«Έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό και τήρησα πιστά την τακτική μου»
Στη συνέχεια η πολλά υποσχόμενη κωπηλάτρια του ΝΟΜ περιέγραψε σε αδρές γραμμές την εμπειρία της από τον τελικό του σκιφ νεανίδων: «Στον τελικό των νεανίδων ο καιρός ήταν σαφώς καλύτερος, ωστόσο εκεί τα πράγματα δυσκόλεψαν, καθώς έπρεπε να ανταγωνιστώ τέσσερις κορυφαίες αθλήτριες της εθνικής ομάδας· την έτερη πρωταθλήτρια της Καστοριάς, την Ευαγγελία Αναστασιάδου, τη Βολιώτισσα παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισμήνη Νόνη, τη Σοφία Θεοχάρη από τον ΝΑΣ και την Καρμέλα Γκαττ από τους Αιγυπτιώτες, ενώ την εξάδα του τελικού συμπλήρωνε μια ανερχόμενη αθλήτρια από την Ηγουμενίτσα, η Ξανθή Ζουριδάκη. Δεν περίμενα να κατακτήσω κάποιο μετάλλιο, ίσως μια τετάρτη θέση, δηλαδή μια πιο πάνω από την πέμπτη, που κατέλαβα πέρυσι στο σκιφ νεανίδων. Παρ’ όλα αυτά, εγώ έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό και τήρησα πιστά την τακτική μου καθ’ όλη τη διάρκεια της κούρσας. Στα 1500 μέτρα βρισκόμουν στην τέταρτη θέση και πάλευα για την τρίτη, ανταγωνιζόμενη τη Σοφία και την Καρμέλα. Κατάφερα να περάσω τρίτη και κονταροχτυπήθηκα -εν τέλει- για τη δεύτερη θέση με την Καρμέλα. Με ένα πολύ μεγάλο ανέβασμα στα 1750 μέτρα κατόρθωσα να κατακτήσω το αργυρό μετάλλιο, πίσω από την Αναστασιάδου».
Η Ελένη μάς μίλησε και για το μικρό ατύχημα που είχε λίγες ημέρες πριν διεκδικήσει την πρόκριση της στην εθνική ομάδα: «Είναι η δεύτερη χρονιά που κατεβαίνω στις προκρίσεις. Φέτος κατάφερα να παραμείνω στην εθνική ομάδα για τις διεθνείς διοργανώσεις. Πέρυσι συμμετείχα μόνο στο Βαλκανικό (στο Βελιγράδι της Σερβίας). Στα τέλη Ιουνίου, λίγες ημέρες πριν έρθω στην Αθήνα για τις προκρίσεις, χτύπησα το πόδι μου. Αναγκάστηκα να πάρω ισχυρό σχήμα αντιβίωσης, ώστε να καταφέρω να αγωνιστώ. Το Σάββατο, κατά την πρώτη φάση της διαδικασίας δεν πήγα τόσο καλά… Αν και είχα ξεπεράσει τον πόνο στο πόδι μου, περίπου στα μισά της κούρσας ένιωσα μια αδιαθεσία λόγω της καταπόνησης, με αποτέλεσμα να μην αποδώσω όπως ήθελα. Ωστόσο την Κυριακή πείσμωσα και πήγα πολύ καλά. Παρά τις δυσκολίες, επιλέχθηκα από τον τεχνικό σύμβουλο και τους ομοσπονδιακούς προπονητές κι έτσι συμμετείχα στο κοινόβιο».
” Στιγμιότυπο από το περσινό βαλκανικό πρωτάθλημα, όπου και κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στο σκιφ και ένα στο τετραπλό σκιφ Κορασίδων“
«Κλήθηκα να χάσω γύρω στα τέσσερα κιλά, ώστε να αγωνιστώ στην ελαφριά κατηγορία»
Σε ερώτησή μας αναφορικά με την εμπειρία των δυο εβδομάδων κοινοβιακής προπόνησης -πριν το Παννελήνιο Πρωτάθλημα- η κορυφαία κορασίδα σκιφίστρια απαντά: «Μέσα από τα τεστ που κάναμε στο εργόμετρο και τις ενεργειακές που έφερνα απέδειξα ότι άξιζα να βρίσκομαι στο κοινόβιο. Έπειτα ξεκίνησαν οι δοκιμές στις βάρκες. Μπήκα σε διπλό, αλλά και σε τετραπλό σκιφ. Το τετραπλό πήγε πολύ γρήγορα κι έτσι αρχίσαμε να δουλεύουμε. Είμαι μαζί με την Ευαγγελία (σς. Βακοπούλου), την Καρμέλα και τη Δήμητρα Κουκλοτίδου. Πρόκειται να αγωνιστούμε ως ελαφρύ τετραπλό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ23, το οποίο θα διεξαχθεί στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας. Μάλιστα ενημερωθήκαμε ότι ενδεχομένως μια αθλήτρια από το πλήρωμά μας να αγωνιστεί και στο διπλό το ελαφρύ, με την Αναστασιάδου. Προκειμένου να εκπροσωπήσω την εθνική ομάδα στο ευρωπαϊκό, κλήθηκα να χάσω γύρω στα τέσσερα κιλά, ώστε να είμαι σε θέση να αγωνιστώ στην ελαφριά κατηγορία, όπως μου ζητήθηκε. Σε συνεννόηση με την προπονήτρια και μητέρα μου καθώς και την διατροφολόγο μου στη Μυτιλήνη, κατάφερα μέσα σε δυο εβδομάδες να βρεθώ στα κιλά που έπρεπε και παράλληλα να μην επηρεαστούν ούτε στο ελάχιστο οι επιδόσεις μου. Η εθνική ομάδα δεν παρέχει διατροφολόγο. Αν το ζητούσα, ίσως να φρόντιζαν να υποστηριχθεί η προσπάθειά μου».
” Η Μυτιληνιά κωπηλάτρια μετά τον θριάμβο της στο τελικό του σκιφ κορασίδων“
«Θα επιμένω να κυνηγώ τα όνειρα μου»
Η συζήτησή μας έκλεισε με την Ελένη να αναφέρεται στους μακρόπνοους και μεγαλόπνοους στόχους της στο κουπί: «Θέλω να συνεχίσω να βρίσκομαι στην εθνική ομάδα για πολλά χρόνια ακόμη. Στόχος μου η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, είτε αυτό συμβεί σε τέσσερα, οχτώ ή και δώδεκα χρόνια. Εγώ θα επιμένω να κυνηγώ τα όνειρα μου και θα περιμένω όσο χρειαστεί».
Επιμέλεια: Κώστας Κατσαρέας
