Μπορεί η σεζόν να μην τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο για την Δήμητρα Τσαμοπούλου, παρ΄όλα αυτά έχει αποδείξει ότι διαθέτει μεγάλα ψυχικά αποθέματα και γι’αυτό δεν το βάζει εύκολα κάτω. Άλλωστε, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια έχει μάθει να μάχεται για την επίτευξη των αθλητικών της στόχων, και στο πλαίσιο αυτού η κάθε αναποδιά την κάνει όλο και πιο δυνατή. Έχοντας πλέον ξεπεράσει τον τραυματισμό που την ταλαιπωρούσε και της στέρησε την συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λιντς, της Αυστρίας δηλώνει απόλυτα έτοιμη να επιστρέψει στις επάλξεις.
Σε μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης, η ταλαντούχα κωπηλάτρια αναφέρεται στα θετικά, αλλά και αρνητικά που αποκόμισε από τη φετινή χρονιά. Μεταξύ των άλλων, κάνει λόγο για τις σπουδές της, μέσω αθλητικής υποτροφίας, στο University of Washington της Αμερική, καθώς και για τους επόμενους στόχους της. Ατενίζει το μέλλον της στο άθλημα με μετριοφροσύνη, διαθέτοντας παράλληλα απαράμμιλο ζήλο αλλά και ταλέντο.
«Η κωπηλασία μου έχει προσφέρει σπουδαίες στιγμές»
Αναφορικά με τα πρώτα αθλητικά της βήματα η Δημ. Τσαμοπούλου αφηγείται: «Από την πέμπτη δημοτικού μέχρι την πρώτη λυκείου ασχολιόμουν με τον στίβο (άλμα εις ύψος). Έχω πέρασει από δυο ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον Πανναξιακό. Παρ’όλα αυτά, τον Οκτώβριο του 2014 αποφάσισα να αφήσω το παλιό μου σπορ, για την κωπηλασία. Είχα δοκιμάσει το άθλημα και έναν χρόνο πιο πριν. Τότε ήταν η περίοδος που πρωτοπήγα στον ΕΝΟΑ και με έβαλαν σε μια βάρκα ως πηδαλιούχο. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου ταίριαζε ιδιαίτερα αυτή η θέση, γι’αυτό και δεν μου τράβηξε εξ αρχής την προσοχή το άθλημα. Επομένως, συνέχισα τον στίβο για τον επόμενο χρόνο. Στη πορεία έπαθα ένα κάταγμα κοπώσεως στη περόνη και αυτό με έβαλε σε σκέψεις να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Έτσι λοιπόν ξαναδοκίμασα την κωπηλασία. Στην πρώτη προπόνηση μου είπαν να κάνω εργόμετρο και κάπως έτσι άρχισα να διαπιστώνω ότι είναι ιδαίτερα ενδιαφέρον άθλημα. Συν τοις άλλοις αντιλήφθηκα ότι δεν με ενοχλούσε καθόλου ο τραυματισμός. Πιο πριν με το ζόρι περπατούσα κι έπειτα με έναν “μαγικό τρόπο” μου πέρασε, με την κωπηλασία. Ένα άθλημα το οποίο έκτοτε με κέρδισε και μου πρόσφερε σπουδαίες στιγμές συγκίνησης, αλλά και χαράς».
” Το τρομερό δίδυμο του διπλού σκιφ Δήμητρα και Αννέτα, στο βάθρο των νικητών της Σαρασότα“
«Αν δεν είναι χρυσό δεν βγαίνω από τη βάρκα»
Μετά από αυτό, η ταλαντούχα αθλήτρια στέκεται στη χρονιά που πέρασε, η οποία όπως εξηγεί δεν κύλησε ιδαίτερα ρόδινα για την ίδια: «Να υπάρξει χρονιά γι’εμένα, η οποία να μην είναι ζόρικη δεν γίνεται (γέλια). Τον Ιανουάριο πήγα στην Αμερική, όμως το καλοκαίρι επέστρεψα στην Ελλάδα για να αγωνιστώ με την εθνική. Η πορεία μου ξεκίνησε πολύ καλά με την πρώτη διοργάνωση, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ23 της Σαρασότα, των Η.Π.Α. Οι συνθήκες του τελικού ήταν αρκετά δύσκολες για διαφόρους λόγους. Όμως το θέλαμε πάρα πολύ το χρυσό. Το συζητούσαμε με την Αννέτα (Κυρίδου) το προηγούμενο βράδυ. Της έλεγα αν δεν είναι χρυσό δεν βγαίνω από τη βάρκα. Επιπροσθέτως, ο αγώνας ήταν δύσκολος και από ψυχολογικής άποψης, διότι όπως έχω ξαναπεί ο κολλητός μου είχε ένα ατύχημα εκείνες τις ημέρες. Γι’αυτό το λόγο του είχα υποσχεθεί ότι θα του πάω το χρυσό. Έτσι και έγινε».
«Δώσαμε όλο μας το “είναι” στη προπόνηση»
Κατόπιν, η νισύρια πρωταθλήτρια υποστηρίζει: «Στη πορεία κάναμε αρκετά καλή προετοιμασία με την Αννέτα. Επόμενος στόχος μας ήταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών- Γυναικών του Λιντς, της Αυστρίας, μέσω του οποίου κρινόταν και η πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Μπορώ να πω ότι βελτιωθήκαμε πολύ στο διάστημα που μεσολάβησε. Όταν προπονείσαι για έναν ιδαίτερα υψηλό στόχο, όπως είναι ένα χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο ή πρόκριση για τους Ολυμπιακούς όπως είναι λογικό δίνεις όλο σου το “είναι” στη προπόνηση. Ξεπερνάς κάθε όριο. Δυστυχώς αφότου πήγα στo Λιντς της Αυστρία και τρεις μέρες πριν ξεκινήσει η διοργάνωση έπαθα ένα κάταγμα κοπώσεως στο πλευρό, οπότε δεν μπόρεσα να αγωνιστώ» και προσθέτει: «Πλέον, δόξα το Θεό έχω επανέλθει. Στην αρχή ξεκίνησα λίγο συντηρητικά, αλλά πλέον μπορώ και προπονούμαι κανονικά».
Σε δεύτερο χρόνο, η Τσαμοπούλου αναπολεί την αναμέτρηση, η οποία της έχει χαραχθεί πιο έντονα στο μυαλό: «Μπορώ να πω με σιγουριά ότι, η πιο δύσκολη και παράλληλα η πιο ωραία κούρσα που έχω κάνει ποτέ ήταν ο τελικός του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Κ23, στο Πλόβντιν της Βουλγαρίας, το 2017. Ήμουν και τότε πλήρωμα με την Αννέτα. Ήμασταν πρώτες στο μεγαλύτερο μέρος και εν τέλη βγήκαμε τρίτες. Ήταν πολύ έντονα τα συναισθήματα που ένιωσα, διότι ήξερα ότι μοχθήσαμε πολύ για να έρθει το μετάλλιο αυτό. Δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό. Τραβούσαμε την κάθε μας κουπιά με όλη μας την ψυχή».
«Τρομερή εμπειρία οι σπουδές στο University of Washington»
Στη συνέχεια, η δωδεκανήσια πρωταθλήτρια αναφέρεται στις σπουδές της στις Η.Π.Α.: «Σπουδάζω στο University of Washington. Το σύστημα στην Αμερική είναι τελείως διαφορετικό απ’ότι στην Ελλάδα. Η πρώτη χρονιά είναι αναγνωριστική, για να ανακαλύψεις το τι σου αρέσει. Μπορείς να επιλέξεις διάφορα μαθήματα, χωρίς να είναι απαραίτητο να δηλώσεις εξ αρχής με ποιον κλάδο θες να ασχοληθείς. Σου δίνεται η δυνατότητα να ασχοληθείς με δυο διαφορετικούς και να πάρεις δυο πτυχία. Οι κλάδοι οι οποίοι μου έχουν τραβήξει περισσότερο την προσοχή είναι η Νευροβιολογία και η Ψυχολογία. Προς το παρόν κλίνω λίγο περισσότερο προς την Νευροβιολογία».
” Οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί μαζί με το πληρώματος της (τετράκωπος μετά πηδαλιούχου) για την κατάκτηση του πρωταθλήματος στο NCAA“
«Το ότι σπουδάζω στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον είναι τρομερή εμπειρία γι’εμένα, τόσο από άποψη επιπέδου σπουδών, όσο και της αξίας της ομάδα στην οποία είμαι μέλος. Υπάρχει απίστευτη στήριξη προς εμάς τους αθλητές, από όλους, από το προπονητικό team, τους φυσικοθεραπευτές, τους ψυχολόγους, τους διατροφολόγους κλπ. Διαθέτουν τρομερή οργάνωση σε αυτό το το πανεπιστήμιο, αλλά και στήριξη στο οικονομικό κομμάτι, κυρίως όσον αφορά στον αθλητικό εξοπλισμό. Επίσης, μου αρέσει πολύ η πόλη που διαμένω, το Σιάτλ. Σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι οι Αμερικανοί αγαπούν πολύ τον αθλητισμό», υπογραμμίζει.
Αξίζει επιπλέον να τονιστεί ότι, αυτή τη χρονιά, η ομάδα του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον κέρδισε και τις τρεις κούρσες της κατηγορίας του NCAA (δυο οχτάκωποι και μια τεράκωπος), ώστε να χρισθεί για 5η φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια Αμερικής. Η Ελληνίδα κωπηλάτρια κατετάγη πρώτη στο αγώνισμα της τετρακώπου μετά πηδαλιούχου. Από την άλλη μεριά, ελληνικό ενδιαφέρον υπήρξε και στην πρώτη οχτάκωπο των “χάσκι”, καθώς σε εκείνη συμμετείχε η συναθλήτρια της Τσαμοπούλου, Σοφία Ασουμανάκη.
” Η Μ. Τσαμοπούλου μαζί με την συνοδοιπό της στις επιτυχίες Μελ. Παππά“
«Όλο το Τσαμοπουλέικο είναι υπερήφανο για τη Μαρία»
Μολοταύτα, η φράση “το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά” ταιριάζει απόλυτα στη Δήμητρα, καθώς όπως αποδεικνύεται δεν είναι η μοναδική πρωταθλήτρια στην οικογένεια της. Όσον αφορά το θέμα αυτό επισημαίνει: «Η Μαρία Τσαμοπούλου, η ιστιοπλόος είναι ξαδέρφη μου. Αυτό το εξακρίβωσα μέσω μιας συζήτησης που είχα με τον πατέρα μου. Δυστυχώς, -όμως- έχουμε μιλήσει μόνο μέσω social media. Δεν έχει τύχει να την δω ακόμη από κοντά. Παρ’όλα αυτά, έχω γνωρίσει τον πατέρα της, τον κύριο Μηνά Τσαμόπουλο, ο οποίος είναι δημοσιογράφος. Μάλιστα πέρυσι παρευρέθηκα στην εκπομπή του ως καλεσμένη. Έχουμε πει πάντως πως όταν γυρίσω στην Ελλάδα θα βρεθούμε».
Με σκοπό να κάνει ιδιαίτερη μνεία στη χάλκινη παγκόσμια πρωταθλήτρια της Βιλαμούρα της Πορτογαλίας, η Δήμητρα Τσαμοπούλου λέει: «Χαίρομαι πολύ γι’εκείνη, όπως αποδεικνύεται είναι μια πολλά υποσχόμενη αθλήτρια. Έχει πετύχει πολύ μεγάλες διακρίσεις για την ηλικία της. Όλο το Τσαμοπουλέικο είναι υπερήφανο για τη Μαρία».
” Η Κατερίνα Νικολαΐδου“
Ερωτηθείσα για το ποιο είναι το άτομο το οποίο εξαίρει στην κωπηλασία η έμπειρη κωπηλάτρια τονίζει: «Θαυμάζω την Κατερίνα Νικολαϊδου για την εμπειρία της και για το γεγονός ότι είναι διαχρονική αθλήτρια. Έχει πετύχει πολλά στην καριέρα της, με αποκορύφωμα την 4η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Επίσης, έχει αντέξει πολλά χρόνια στο άθλημα της κωπηλασίας. Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν ειναι εύκολο αυτό, ειδικά στην Ελλάδα».
«Οφείλουμε να εκτιμούμε ότι έχουμε»
Μεταξύ των άλλων, η Δήμητρα Τσαμοπούλου αναλύει και την στάση της ΕΚΟΦΝΣ προς τους αθλητές που στελεχώνουν τη γαλανόλευκη: «Από πλευράς Ομοσπονδίας γίνεται μια πολύ καλή προσπάθεια, ώστε να πραγματοποιούνται όσο το δυνατόν περισσότερα κοινόβια. Είναι απαραίτητα εξάλλου. Στην κωπηλασία πρέπει τα πληρώματα να δουλεύουν μαζί, ώστε να έχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Σε αυτά μας παρέχει δωρεάν διαμονή, φαγητό, στέγαση και τους κατάλληλους ανθρώπους τους οποίους χρειαζόμαστε να δουλέψουν στο πλευρό μας, προπονητές, γιατρό, φυσικοθεραπευτές μάγειρες κλπ. Κάποια πράγματα ίσως να μπορούσαν να γίνουν λίγο διαφορετικά, αλλά όπως και να το κάνουμε οι καιροί είναι δύσκολοι. Επομένως, οφείλουμε να εκτιμούμε αυτά που έχουμε. Η Ομοσπονδία βοηθάει όσο μπορεί. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και άλλες Ομοσπονδίες οι οποίες δεν προσφέρουν στους ούτε τα βασικά».
«Ενδεχομένως, ένας τομέας στον οποίο θα μπορούσε να στοχεύσει κάτι περαιτέρω η Ομοσπονδία, για το καλό του αθλήματος, είναι η προβολή του. Παλιότερα η τηλεόραση έδειχνε κάποιες διοργανώσεις κωπηλασίας. Πλέον όμως όχι. Όταν υπάρχει Ελληνική αποστολή σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ23 ή Ανδρών- Γυναικών, είναι κρίμα το να μην στέλνεται δημοσιογραφική αποστολή από την κρατική τηλεόραση», συμπληρώνει.
«Στενάχωρο να βλέπεις τον όμιλο σου να μαραζώνει»
Συν τοις άλλοις, η Τσαμοπούλου μιλάει και για την επεισοδιακή έξωση του ΕΝΟΑ από τις ιστορικές του εγκαταστάσεις: «Είναι πολύ στενάχωρο να βλέπεις τον όμιλο σου να μαραζώνει. Κακείν κακώς έπρεπε να φύγουμε από εκεί για να χρησιμοποιηθεί το ακίνητο, αλλά δεν έγινε τίποτα. Όλο αυτό το διάστημα θα μπορούσαν να είναι μέσα οι αθλητές και τα μέλη του ομίλου. Πρακτικά, δεν με έχει αγγίξει το όλο ζήτημα, διότι όταν έκλεισε ο όμιλος πήγα στην Αμερική. Όπως και να το κάνουμε πάντως, είναι θλιβερό να βλέπεις τον σύλλογο ο οποίος σε ανέδειξε ως αθλήτρια να βιώνει ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα».
«Ο ΕΝΟΑ είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής Παγκόσμιων Πρωταθλητών και Ολυμπιονικών. Το πιστεύω πραγματικά αυτό. Έχει βγάλει πάρα πολλούς αθλητές υψηλού επιπέδου. Οπότε είναι κρίμα που έκαναν την δουλειά των προπονητών και των αθλητών τόσο δύσκολη. Δεν γίνεται να αφήνεις τις εγκαταστάσεις ενός ιστορικού ομίλου να μαραζώνουν και να αναγκάζεις τους ανθρώπους του να καταφεύγουν σε προσωρινές λύσεις στέγασης, μέχρι να διευθετηθεί το πρόβλημα», καταλήγει.
«Να διεκδικήσω ξανά μια θέση στην εθνική»
Αναφερόμενη στη νέα χρονιά που βρίσκεται προ των πυλών η Δήμητρα Τσαμοπούλου τονίζει: «Ο βασικός στόχος μου, πάνω απ’ολα είναι να έχω την υγεία μου και έπειτα να συνεχίσω να προπονούμαι, ώστε να έχω την καλύτερη δυνατή απόδοση, σε όποιον αγώνα και να κληθώ να συμμετάσχω. Δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια. Όταν ξέρεις ότι υπάρχει απέναντι σου ένας μεγάλος στόχος τον φέρνεις στο νου σου αρκετά συχνά. Για να φτάσεις όμως σε αυτόν, πρέπει να πετυχαίνεις καθημερινά μικρότερους στόχους. Να προσπαθείς για το καλύτερο κάθε μέρα, σε κάθε προπόνηση και σε κάθε κουπιά. Χωρίς αυτούς τους μικρούς στόχους δεν θα μπορέσεις να φτάσεις ποτέ στον τελικό σου. Θα γυρίσω τον άλλο μήνα στην Ελλάδα και καλώς εχόντως των πραγμάτων θα διεκδικήσω ξανά μια θέση στην εθνική ομάδα. Αν όλα πάνε καλά θα ενταχθώ και σε κάποιο πλήρωμα».
