Μπορεί οι 2οι Παράκτιοι Μεσογειακοί Αγώνες οι οποίοι έγιναν πριν από ένα μήνα στη Πάτρα να αποτελούν παρελθόν. Παρόλα αυτά το τετραπλό μετά πηδαλιούχου, της παράκτιας κωπηλασίας, το οποίο είδε την γαλανόλευκη να ανεβαίνει στον υψηλότερο ιστό απέδειξε ότι έχει πολύ μέλλον μπροστά του. Πλέον το χρυσό πλήρωμα, αποτελούμενο από τους Παναγιώτα Γκέκα (πηδαλιούχος), Παναγιώτη Υψηλάντη, Γιάννη Πεκόπουλο- Τσικαρδάνη, Μιχάλη Καλέντζη και Παναγιώτη Μπαλλή ατενίζει το μέλλον ευελπιστώντας σε νέες διακρίσεις.
“Τα χρυσά κουπιά της παράκτιας εν ώρα δράσης”
Παν.Γκέκα: «Η κωπηλασία με έχει ενθουσιάσει»
Από τη μεριά της, η Παναγιώτα Γκέκα αναφέρει: «Η καταγωγή μου είναι από την Πτολεμαΐδα, έτυχε ωστόσο να βρεθώ στη Θεσσαλονίκη λόγω σπουδών και στη πορεία παρέμεινα. Ανέκαθεν μου άρεσε ο αθλητισμός. Στην ηλικία των 12 ξεκίνησα στίβο. Όμως το 2005 απαφασίσαμε με μια φίλη μου να δοκιμάσουμε την κωπηλασία. Ο κύριος λόγος είναι το ότι μου άρεσε η πρωινή προπόνηση. Στη πορεία με ενθουσίασε το άθλημα και πλέον δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς αυτό».
«Είναι τρόπος χαλάρωσης γι’εμένα η κωπηλασία. Πάντα με κάνει να ηρεμώ και να ξεχνάω το κάθε πρόβλημα που μπορεί να έχω», τονίζει η Ελληνίδα πρωταθλήτρια.
“Το πλήρωμα της γαλανόλευκης στο παγκόσμιο του Περού”
Κάνοντας μια ανασκόπηση στη πορεία της στην παράκτια κωπηλασία, αφηγείται: «Η πρώτη μου συμμετοχή σε παγκόσμιο πρωτάθλημα παράκτιας ήταν αυτό στο Περού το 2015 σε τετραπλό γυναικών (με τις Κουκλοτίδου Δημ., Κοκκίνου Λία, Μπούρμπου Ελ., Κούμπη Στ.) και ομολογώ ότι ήταν αρκετά εντυπωσιακή εμπειρία. Είναι εκπληκτική αίσθηση το να παλεύεις με τα σουέλ κύματα του ειρηνικού ωκεανού.Την κατάκτηση της τέταρτη θέσης σε αυτή τη διοργάνωση την είχαμε αφιερώσει στους πρόσφυγες. Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια στιγμή αγχώθηκα. επειδή είδα πτερύγιο καρχαρία».
«Περίμενα τη στιγμή αυτή από μικρό παιδί»
«Μετά από δυο χρόνια συμμετείχα ξανά σε παγκόσμιο πρωτάθλημα παράκτιας. Αυτή τη φορά στο Τονόν λε Μπαιν της Γαλλίας και μάλιστα πήρα με τα κορίτσια το χρυσό μετάλλιο στο τετραπλό (Κουμπλή Στ, Κυρίδου Αν, Εμμανουηλίδου Θ, Πέργουλη Μ.). Ήταν ένα όνειρο το οποίο είχε μια περίεργη εξέλιξη. Αυτό διότι μας έβαλαν λάθος εθνικό ύμνο και τον τραγουδήσαμε. Περίμενα την στιγμή αυτή από μικρό παιδί. Όταν πιστεύουμε σε κάτι με πάθος πάντα βρίσκουμε τον τρόπο να το πετύχουμε. Ότι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά», συμπληρώνει.
“Το χρυσό τετραπλό στο παγκόσμιο της Γαλλίας”
«Πραγματικός αγώνας επιβίωσης ο τελικός στη Πάτρα»
Σχετικά με την επιτυχία που πρόσθεσε προσφάτως στην τροποαιοθήκη της, η Παναγιώτα Γκέκα αναφέρει: «Ήρθε λοιπόν η μαγική στιγμή που βρέθηκα με αυτά τα νέα παιδιά, τον Υψηλάντη, τον Καλέντζη, τον Μπαλλή και τον Πεκόπουλο, τα οποία είχαν έλλειψη φόβου για τα φοβερά ρεύματα του Πατραϊκού κόλπου. Και εγώ η ίδια αντιμετώπισα απρόβλεπτες δυσκολίες στο πηδάλιο, αλλά ευτυχώς ήταν εκεί για να με καλύψουν. Μου έδωσαν δύναμη να υπερβώ το κάθε εμπόδιο προς την κορυφή. Η τόλμη τους είναι πολύ σημαντικός παράγοντας στον δρόμο προς την επιτυχία. Ο τελικός στους παράκτιους μεσογειακούς Αγώνες της Πάτρας ήταν ένας από τους ωραιότερους στους οποίους έχω αγωνιστεί, πραγματικός αγώνας επιβίωσης».
Όσον αφορά το καθεστώς που επικρατεί στον ΝΟΘ, η πολύπειρη πηδαλιούχος υπογραμμίζει: «Το κλίμα στον όμιλο είναι φανταστικό. Έχω πολύ καλές σχέσεις και με τους συναθλητές μου και με τους εφόρους, τον κ. Αθανασόπουλο και τον κ. Γκιουζέλη. Μας στηρίζουν αρκετά σε κάθε μας προσπάθεια. Έχει τύχει να συνδράμουν και οικονομικά».
«Ευχαριστώ πολύ όλους τους ιθύνοντες της κλινικής»
Ακολούθως, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια εξηγεί: «Λόγω του ότι δουλεύω και είμαι η μεγαλύτερη της παρέας οι στόχοι μου είναι συγκεκριμένοι. Με ενδιαφέρει να αγωνίζομαι κάθε χρόνο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της Ολυμπιακής κωπηλασίας. Επιπλέον, βασίζομαι στην παράκτια, στην οποία προσπαθώ να συμμετέχω σε όσες περισσότερες διεθνείς διοργανώσεις μπορώ».
Τέλος, η ασημένια πρωταθλήτρια των 1ων Μεσογειακών Αγώνων της Πεσκάρα το 2015 (τετραπλό μετά, μαζί με τις Μ. Πέργκουλη, Στ. Κουμπλή, Δήμητρα Κουκλοτίδου, Παρ. Γιάννου.), αναφέρει: «Εργάζομαι ως νοσηλεύτρια σε χειρουργείο. Είμαι υπεύθυνη Αναισθησιολογικού τμήματος (καρδιοχειρουργικής, γενικά χειρουργεία) στη Γενική Κλινική. Ευχαριστώ πολύ όλους τους ιθύνοντες της κλινικής για τη στήριξη που μου παρέχουν. Θεωρώ ότι δεν θα είχα καταφέρει τίποτα χωρίς αυτή την υπέροχη δουλειά. Νοιώθω ότι αποκομίζω πολλά πνευματικά οφέλη βοηθώντας τον συνάνθρωπο μου. Δεν θα μπορούσα να με φανταστώ σε άλλη δουλειά, όπως και σε άλλο άθλημα».
Παν. Υψηλάντης: «Ο κ. Βεζυρόπουλος μου πρότεινε την κωπηλασία»
Εν συνεχεία τον λόγο παίρνει το μέλος του πληρώματος της, Παναγιώτης Υψηλάντης και αναφέρει: «Τα πρώτα μου βήματα στο άθλημα τα έκανα το μακρινό 2012, το καλοκαίρι που τελείωνα το δημοτικό, όταν ο κύριος Λευτέρης Βεζυρόπουλο, πρώην κωπηλάτης μου πρότεινε να έρθω σε επαφή με αυτό».
Όσον αφορά τη χρονιά που διήνισε τονίζει: «Ήταν απαιτητική και παράλληλα εξαντλητική. Ήρθα από μια δύσκολη προηγούμενη σεζόν, στην αρχή της οποίας είχα ανακάμψει από έναν τραυματισμό. Συν τοις άλλοις, ανέβηκα από την κατηγορία εφήβων στην Ανδρών κάτω των 23, πράγμα το οποίο αυτομάτως θέτει υψηλότερα τον πήχη. Επιπλέον, πραγματοποίησα την μεταγραφή μου στο σωματείο του Ναυτικού Ομίλου Θεσσαλονίκης, με αποτέλεσμα να χρειαστώ κάποιον χρόνο για να εγκλιματιστώ στα νέα δεδομένα».
«Με τα παιδιά νιώθουμε πλέον οικογένεια»
Σχετικά με τον θρίαμβο του πληρώματος του στους Παράκτιους Μεσογειακούς Αγώνες της Πάτρας συμπεραίνει: «Τα συναισθήματα είναι απερίγραπτα. Σαφώς το να κατακτάς ένα χρυσό μετάλλιο με το εθνόσημο σημαίνει πολλά γι’εσένα και σου προσφέρει μεγάλη λύτρωση για τους κόπους σου. Όμως ακόμα μεγαλύτερη είναι η χαρά όταν ακούς τον εθνικό ύμνο στην χώρα σου μαζί με όλους τους φίλους και συγγενείς σου, αλλά και με τους λάτρεις του αθλήματος. Με την ευκαιρία να δουλέψω σε αυτό το πλήρωμα γνώρισα αυτούς τους καταπληκτικούς ανθρώπους, την βασίλισσα-πηδαλιούχο Παναγιώτα Γκέκα, τον Μιχάλη Καλέντζη, τον Πέτρο Μπαλλή και τον Γιάννη Πεκόπουλο. Όλοι προερχόμαστε από διαφορετικά σωματεία, ωστόσο η μοίρα μας επιφύλασσε να συναντηθούμε στον ΝΟΘ και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα όχι απλά «δέσαμε» μια καλή βάρκα, αλλά αναπτύξαμε μεγάλα συναισθήματα φιλίας και αγάπης. Νιώθουμε πλέον οικογένεια. Ακόμη, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ομοσπονδιακούς προπονητές Ανδρέα Λιγγερίδη και Απόστολο Γκουντούλα που στάθηκαν στο πλευρό μας καθ’όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης».
«Όλοι οι αθλητές περνάμε μια δύσκολη στιγμή»
Μπορεί στο δρόμο προς την αθλητική καταξίωση πάντα να υπάρχουν σκόπελοι, ωστόσο όπως αναφέρει ο Έλληνας πρωταθλητής: «Όλοι οι αθλητές θεωρώ ότι είχαμε μια δύσκολη στιγμή στην καριέρα μας. Η δικιά μου ήρθε την περσινή σεζόν, την οποία με το πλήρωμα μου καταφέραμε να είμαστε για περίπου δυο συνεχόμενα χρόνια αήττητοι, σε όλους τους αγώνες και τις αξιολογήσεις της εθνικής ομάδας που είχαμε συμμετάσχει, στο αγώνισμα της δικώπου. Η εθνική ομάδα ωστόσο αποφάσισε να μην είμαστε μέσα στον σχεδιασμό που θα στελέχωνε την ομάδα στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων, αλλά ούτε στο παγκόσμιο εφήβων. Όλοι οι αθλητές μπορεί να έχουμε ερωτήματα μέσα μας που θα μας ταλανίζουν μια ζωή. Αυτό είναι το δικό μου».
Όσων αφορά την πρώτη του επαφή με την παράκτια κωπηλασία εξηγεί: «Πριν από μερικά χρόνια ο παγκόσμιος πρωταθλητής Νίκος Γκουντούλας δημιούργησε το πρώτο τμήμα παράκτιας κωπηλασίας, στον Ομίλου Φίλων Θαλάσσης. Επομένως, είδα τα ειδικά διαμορφωμένα σκάφη που χρησιμοποιούνται σε αυτό το άθλημα και μου κίνησαν το ενδιαφέρον, Είναι κατασκευασμένα για αγώνες με κύμα. Συμμετείχα σε αρκετούς αγώνες που διοργάνωσε το τμήμα του, αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί το ενδεχόμενο να συμμετάσχω σε μια μεγάλη διοργάνωση. Μέχρι που μου δόθηκε η ευκαιρία, να διεκδικήσω την πρόκριση για τους Μεσογειακούς Αγώνες με το πλήρωμα μου».
«Όριο μόνο ο ουρανός»
Παράλληλα, κάνει λόγο και για το ακαδημαϊκό του μέλλον: «Φέτος θα εγγράφω στο τμήμα Επιστήμης Βιοσυστημάτων και Γεωργικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Η εισαγωγή μου σε αυτήν την σχολή πραγματοποιήθηκε από την προσπάθεια μου να δώσω για δεύτερη συνεχόμενη χρόνια πανελλήνιες εξετάσεις. Παρ’όλα αυτά δεν διάβασα ή παρακολούθησα κάποια μαθήματα, λόγω της πολύωρης ενασχόλησης μου με τον πρωταθλητισμό. Όμως νιώθω πολύ χαρούμενος με αυτή μου την επιτυχία. Η προσπάθεια μου ωστόσο δεν σταματάει εδώ, ελπίζω ότι θα καταφέρω κάτι καλύτερο».
Κλείνοντας, αναφέρεται και στα πλάνα του για την επόμενη χρονιά: «Σκοπεύω να διεκδικήσω όσα περισσότερα μπορώ στη κωπηλασία, μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία να τιμήσω και το εθνόσημο. Οι πρωταθλητές ποτέ δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε, όριο είναι μόνο ο ουρανός».
Μιχ. Καλέντζης: «Αρκετά πετυχημένη αυτή η χρονιά»
Στη πορεία έρχεται η σειρά του συναθλητή τους Μιχάλη Καλέντζη, να συστηθεί: «Το καλοκαίρι του 2011 ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με την κωπηλασία στον Ναυτικό Όμιλο Κέρκυρας. Από τη πρώτη στιγμή το άθλημα αυτό με μάγεψε».
Όσον αφορά τη χρονιά η οποία έλαβε τέλος, αναφέρει: «Θεωρώ, ότι η σεζόν αυτή ήταν αρκετά πετυχημένη, έχοντας διακρίσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Αναδείχθηκα πρωταθλητής με τον Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης για το 2019 και κατέκτησα 4 μετάλλια ( 1 χρυσό, 2 ασημένια και 1 χάλκινο). Επιπλέον, τελευταία και μεγαλύτερη επιτυχία μου στη σεζόν ήταν το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς αγώνες».
«Πρωτόγνωρη εμπειρία γι’εμένα η παράκτια»
Παράλληλα, ο νεαρός αθλητής κάνει λόγο και για το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες της Πάτρας: «Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα καθώς το κύριο άθλημα μου είναι η ολυμπιακή κωπηλασία και όχι η παράκτια. Αν και οι καιρικές συνθήκες ήταν δύσκολες και οι αντίπαλοι πολύ ανταγωνιστικοί, δεν μας φόβισαν καθόλου αυτά. Κάτι που φάνηκε εξάλλου από το αποτέλεσμα που φέραμε».
Μπορεί στο δρόμο προς την κορυφή να τυχαίνουν αρκετές δυσκολίες, ωστόσο όπως αναφέρει ο φέρελπις κωπηλάτης: «Από την στιγμή που ένας αθλητής αποφασίζει να ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό στην Ελλάδα είναι αυτονόητο ότι θα έρθει αντιμέτωπος με πολλά εμπόδια. Ο καθένας ωστόσο βάζει στόχους. Ο δικός μου είναι να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται».
«Μια μεγαλύτερη διάκριση στο παγκόσμιο της Κίνας»
Επιπροσθέτως, ο Έλληνας πρωταθλητής μιλάει και για την πρώτη του επαφή με την παράκτια κωπηλασία: «Στην αρχή έλαβα μέρος σε ορισμένες διοργανώσεις, οι οποίες έγιναν στη Θεσσαλονίκη. Εν τω μεταξύ, στη πορεία μου δόθηκε η δυνατότητα να διεκδικήσω με το πλήρωμα μου την πρόκριση για τους Μεσογειακούς».
Τέλος, ο τελειόφοιτος γυμναστής των ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης, ανοίγει τα χαρτιά του για τα επόμενα σχέδια του: «Ο στόχος που σκέφτομαι αυτή την περίοδο είναι μια μεγαλύτερη διάκριση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα παράκτιας κωπηλασίας στο Χονγκ Κονγκ της Κίνα (1-3 Νοεμβρίου). Μετέπειτα, ακολουθεί το πανελλήνιο πρωτάθλημα κωπηλασίας, αλλά κάποια πιθανή συμμετοχή στην εθνική ομάδα».
Π. Μπαλλής: «Με σκληρή δουλειά πήραμε το χρυσό»
Κατόπιν, τον λόγο παίρνει ο Πέτρος Μπαλλής, ο οποίος αναφέρει: «Τα πρώτα μου βήματα στον χώρο της κωπηλασίας έγιναν το 2010, στον Ναυτικό Όμιλο Γιαννιτσών».
Εν συνεχεία με σκοπό να κάνει τον απολογισμό της χρονιάς, επισημαίνει: «Η φετινή σεζόν ήταν αρκετά πετυχημένη γι’εμένα. Αρχικά στο πανελλήνιο πρωτάθλημα κωπηλασίας κατέβαλα 3 μετάλλια (1 χρυσό και 2 χάλκινα). Στη πορεία ήρθε και η πρόκριση για τους Μεσογειακούς Αγώνες. Θεωρώ ότι με σκληρή δουλειά από την αρχή του καλοκαιριού καταφέραμε να πάρουμε το χρυσό».
«Με το μετάλλιο αυτό ανταμείφθηκαν οι κόποι μας. Μας έκανε εξάλλου να δεθούμε σαν πλήρωμα, τόσο συναισθηματικά όσο και προπονητικά. Κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Μας έδωσε δύναμη να ξεκινήσουμε τη νέα χρονιά με μεγάλη αισιοδοξία», τονίζει.
«Παρά τις δυσκολίες… συνεχίσω αυτό που αγαπώ»
Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει ο Έλληνας πρωταθλητής: «Η αλήθεια είναι πως στην αρχή της φετινής σεζόν οι στοχοι μου δεν ήταν υψηλοί. Μια η σχολή, μια η δουλειά, καθώς και η έλλειψη προνομίων με πήγαιναν πίσω στις προπονήσεις. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισα ποτέ δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω, το κάνω γι’εμένα, είναι κάτι που αγαπώ».
Μεταξύ των άλλων, ο Π. Μπαλλής εξηγεί: «Η ενασχόληση μου με την παράκτια κωπηλασία προέκυψε στην αρχή του καλοκαιριού, όταν οι προπονητές μας μας πρότειναν να γίνουμε πλήρωμα και να κάνουμε την προσπάθεια μας για την πρόκριση στους Μεσογειακούς Αγώνες».
«Πάνω απ΄όλα είμαστε μια ωραία παρέα»
Μετέπειτα, ο ταλαντούχος αθλητής εκφράζει τις σκέψεις του για τα εξαγωνιστικά ενδιαφέροντα του: «Όμως υπάρχει ένα πεδίο που με κεντρίζει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον και αυτό είναι το πεδίο των θετικών επιστημών. Μου αρέσει πολύ να λύνω προβλήματα να μελετώ τους νόμους που διέπουν τη φύση και να διαβάζω τις θεωρίες των μεγάλων θετικών επιστημόνων».
Τέλος, ο φοιτητής των ΤΕΦΦΑ Θεσσαλονίκης επισημαίνει: «Οι στόχοι μου για τη νέα χρονιά όπως και κάθε χρονιά δεν είναι “στάνταρ”. Το μόνο δεδομένο είναι ότι θα κάνω αυτό που αγαπώ όσο καλύτερα μπορώ. Εύχομαι να συνεχίσουμε σαν πλήρωμα με τα παιδιά, γιατί πάνω από όλα είμαστε μια ωραία παρέα».
Γ. Πεκόπουλος: «Δημόσιο ευχαριστώ για τον κ.Παπαγεωργίου»
Επόμενος αθλητής του πετυχημένου τετραπλού που παίρνει το λόγο,είναι ο Γιάννης Πεκόπουλος- Τσικαρδάνης, ο οποίος αναφέρει: «Ασχολήθηκα για πρώτη φορά με την κωπηλασία το 2011 στην ηλικία των 9, έχοντας προπονητή έναν σπουδαίο άνθρωπο, τον κύριο Δημαρά Χαράλαμπο. Τα πρώτα μου βήματα έγιναν στον Ναυτικό Όμιλο Κοζάνης. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να εκφράσω δημόσια ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον κ. Μάρκο Παπαγεωργίου, χορηγό της ομάδας και ιδρυτή του τμήματος κωπηλασίας του πρώτου μου ομίλου. Αγαπώ πολύ τον αθλητισμό και γι’αυτό εκτός της κωπηλασίας ασχολούμαι με το τρέξιμο και την ποδηλασία».
Μεταξύ των άλλων, ο ταλαντούχος αθλητής αναφέρεται και στη χρονιά που πέρασε: «Τη φετινή σεζόν μου έτυχαν κάποια απρόοπτα γεγονότα. Παρά τις δυσκολίες που μου προξένησαν, με έκαναν πιο ώριμο σαν άνθρωπο και σαν αθλητή. Ιδιαίτερα η μεταγραφή μου στον Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης και η συναναστροφή μου με υπέροχους ανθρώπους εκεί (έφοροι, προπονητές αλλά και αθλητές) αποτέλεσαν παράγοντες διεύρυνσης πάνω απ’όλα των πνευματικών μου οριζόντων. Παράλληλα, πέτυχα τον στόχο που έθεσα στην αρχή της σεζόν, δηλαδή την βελτίωση των επιδόσεων μου. Καθοριστικό ρόλο στην ενδυνάμωση μου, αλλά και στην αντίληψη μου περί προπονητικής είχε ο προπονητής στίβου στα Σέρβια Κοζάνης όπου και μένω, ο κ. Χρήστος Γυλτίδης, τον οποίο και ευχαριστώ πάρα πολύ».
«Στη Πάτρα δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό»
Όσον αφορά το γεγονός ότι ανέβηκε με τους συναθλητές του στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στους Μεσογειακούς Αγώνες αναφέρει: «Σε αυτή τη διοργάνωση δεν ήξερα τι αποτέλεσμα να περιμένω. Ξεκίνησα το ταξίδι για την Πάτρα έχοντας τυφλή εμπιστοσύνη στα μέλη του πληρώματός μου και γνωρίζοντας ότι ήμασταν πολύ γρήγοροι σε ορισμένα καίρια σημεία της αγωνιστικής διαδικασίας. Στην Πάτρα συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε να ανταγωνιστούμε έμπειρα και πολύ δυνατά πληρώματα με διακρίσεις σε παγκόσμια πρωταθλήματα. Παρόλα αυτά δεν χάσαμε την πίστη μας και επικεντρωθήκαμε στη βάρκα μας, δίνοντας τον καλύτερο μας εαυτό. Έτσι λοιπόν με άψογη συνεργασία, ομαδικό πνεύμα και με την άρτια καθοδήγηση των ομοσπονδιακών μας προπονητών Γκουντούλα Απόστολο και Λυγγερίδη Ανδρέα, οι οποίοι ήταν διαρκώς στο πλευρό μας και τους ευχαριστούμε πολύ γι’αυτό, καταφέραμε να κατακτήσουμε το πολυπόθητο χρυσό μετάλλιο και να ακούσουμε τον εθνικό μας ύμνο».
«Πότε δεν μου πέρασε από το μυαλό να σταματήσω την ενασχόληση μου με την κωπηλασία. Τα διλήμματα που προέκυψαν αφορούσαν το επίπεδο άσκησης του αθλήματος. Δυστυχώς, στη συγκεκριμένη χώρα οι παράγοντες που ωθούν τους αθλητές να σταματήσουν τον πρωταθλητισμό είναι πολλοί και δεν περιορίζονται σε οικονομικής φύσεως αιτίες», συμπεραίνει ο ταλαντούχος κωπηλάτης για το άθλημα που λατρεύει.
«Ο κ. Παπαπέτρου ήταν ο πρώτος που πίστεψε σε εμάς»
Σχετικά με τη γνωριμία του με το άθλημα της παράκτιας κωπηλασίας, επισημαίνει: «Το άθλημα αυτό ήταν πάντα ιδιαίτερα ελκυστικό γι’εμένα. Η ευκαιρία να ασχοληθώ με την παράκτια μου δόθηκε στις αρχές του καλοκαιριού, έπειτα από παρότρυνση ενός ιδιαίτερα αγαπημένου μου προπονητή για την σύνθεση του συγκεκριμένου πληρώματος, του κ. Παντελή Παπατέτρου. Εν τω μεταξύ ήταν ο πρώτος, ο οποίος πίστεψε στο πλήρωμά μας. Στην πορεία συνέβαλαν και οι άλλοι δύο προπονητές του Ν.Ο.Θ., Γιάννης Χρυσόπουλος, Λευτέρης Καράμαλης και Ανδρέας Λυγγερίδης».
Αναφορικά με την σεζόν που ξεκινάει, ο Γιάννης Πεκόπουλος- Τσικαρδάνης τονίζει: «Η χρονιά που ακολουθεί είναι ιδιαίτερη καθώς θα είμαι υποψήφιος μαθητής πανελλαδικών εξετάσεων και οι μαθητικές μου υποχρεώσεις θα αυξηθούν διότι στοχεύω σε μια σχολή με υψηλή βάση. Όσον αφορά το άθλημα, θα συνεχίσω να κωπηλατώ στον βαθμό που να με ευχαριστεί και να μην με επηρεάζει αρνητικά στις μαθητικές μου επιδόσεις. Άρα οι στόχοι δεν έχουν καθοριστεί ακόμη».
